Kletterführer Alpen V-VIII

Een sublieme gids voor alpiene rotsklimmers

13 april 2007,

Kletterführer Alpen V-VIII De brievenbus is onmiddellijk 1,137 kilo zwaarder als de Kletterführer Alpen in de bus valt. Daarmee is de toon van het boek gezet. Het is geen topo om in de topzak van rugzak mee te sleuren naar een of andere berghut, maar om in de kast te zetten en af en toe in de hand te nemen; een topo om te koesteren, om bij weg te dromen en om nieuwe plannen te maken?

Als het van de presentatie afhangt, is wegdromen alleszins geen probleem. Dankzij de glossy pagina?s met veel foto?s en overzichtelijke schetsen kan je uur na uur alle 178 toppen in deze knaller bestuderen. De indeling van de bladzijden is rustig en consequent van de eerste tot de laatste pagina. Eenmaal je de structuur in de vingers hebt, kan je in een oogopslag de meest relevante informatie er uit halen. En als je dan eenmaal die perfecte route gevonden hebt, kan je de schets kopiëren om mee te nemen tijdens het klimmen.

Inhoudelijk staan de sterke én zwakke punten gevat in het voorwoord en de gebruiksaanwijzing. De auteurs, Nicole Luzar en Volker Roth, geraakten tijdens hun klimavonturen langzaam gefrustreerd door de vele fouten in de topo?s die ze gebruikten. Vaak stonden ze voor onaangename verrassingen en ze vroegen zich regelmatig af of de samensteller van die topo de route ooit van dichtbij gezien heeft. Zo ontstond het idee een boek samen te stellen met allemaal routes die ze zelf geklommen hebben. Potentiële kopers moeten het dan maar doen met dat ?lijstje?. Het voordeel is dat ze op die manier buiten de bestaande paadjes treden. Bovendien hebben ze al een stevig palmares bijeen geklommen, met best een groot aantal zeer interessante beklimmingen. Een verzamelboek dus.

Ze bespreken 11 verschillende gebieden, waardoor de lezer de kans aangeboden krijgt om eens iets nieuws te ontdekken. Jammer genoeg is er geen overzichtskaart van de alpen. Als diezelfde lezer niet onmiddellijk weet waar -in godsnaam- Rätikon, Loferer Steinberge of Sarcatal ligt, kan die wel even bezig zijn met dat op te zoeken. Een beetje een gemiste kans. In die 11 gebieden is er wel voor elk wat wils te vinden, van klassiekers als ?de? Gervasuttipeiler tot sportklimroutes als Ranxerox op Tête d?Aval.

Aiguille du Genepy De auteurs maken een onderscheid tussen 4 soorten thema?s. Vrij vertaald: plezierroutes, genotsroutes, sportklimroutes en klassiekers. Het verschil is op zich redelijk duidelijk, maar lijkt hier en daar wat overbodig. Zo krijgen een aantal goed afgezekerd routes de sportklim-stempel omdat de moeilijkheidsgraad hoger ligt dan bij de plezierroutes?

De opgenomen moeilijkheidsgraad bepaalt de grenzen van het boek. Zoals de titel doet vermoeden ligt de moeilijkheidsgraad tussen V en VIII. UIAA wel te verstaan. In onze contreien ongeveer tussen 5c en 7a. Je kan dus best al wat ervaring hebben indien je het volle potentieel van de gids wilt kunnen benutten. Als je de topo toch wilt meenemen op reis, en je bent niet zo vertrouwd met de UIAA-quotatie, moet je wel zelf voor een vergelijkingstabel zorgen. Ook dit lijkt op een gemiste kans om de internationale klimmersgemeenschap een plezier te doen.
En de quotatie lijkt echt de teerste plek van deze uitgave. De auteurs geven zelf aan dat ze, naar eigen inzicht, de moeilijkheidsgraad van bepaalde lengtes gewijzigd hebben. Het gaat dan om lengtes waarvan ze vonden dat de bestaande topo?s er met de pet naar smijten. Dit is best een subjectieve wijziging, ook al heb je als klimmer tonnen ervaring. Een dergelijke manier van werken is een keuze, maar dan wel een keuze die je sterk in twijfel kan trekken. Misschien hadden ze beter de originele moeilijkheidsgraad behouden en hun opmerkingen aangeduid.

Een aantal punten van kritiek dus, maar het is twijfelachtig of de ideale topo ooit zal gemaakt worden. Deze uitgave is echter wel, uiterlijk en inhoudelijk, een zeer verdienstelijke poging. De Duitse inslag moet je er wel bij nemen. Dat is niet helemaal nadelig. Als je Duits het Jean-Marie Pfaff-niveau niet overstijgt, zal het een beetje moeilijk worden, dat klopt. Maar in hoeveel topo?s staat er een glas van een halve liter bier om aan te duiden waar je een frisse pint kan vinden na een stevige dag klimmen?

De Kletterführer Alpen is een absolute aanrader voor iedereen die met alpiene rotsklimmen bezig is. Het is een betrouwbare gids, boordevol informatie. Mensen met minder ervaring moeten zich niet laten afschrikken door het niveau. Voor hen zijn er misschien wat minder mogelijkheden, maar zij moeten dan maar de uitdaging van het ongrijpbare najagen. Tot het grijpbaar wordt.

Pro	Contra
Schitterend uitgegeven	Enkel Duits
Duidelijke, bruikbare schetsen	Geen overzichtskaart van de alpen
Veel en betrouwbare info	Geen vergelijkingstabel quotaties
Meer routes dan de bekende klassiekers	-