Rotsklimmen
>
Artikels 
Telendos

Telendos

Het ommetje waard

18 december 2007, 

Er was eens een half Belgische, half Franse 'blok'klimster die op avontuur trok naar het eiland Telendos.

Voor mijn eerste bezoek aan Griekenland trok ik voor 12 memorabele dagen naar Telendos. "Telendos", hoor ik jullie al zeggen. Waar mag dat wezen? En jawel, iedereen spreekt alleen maar over Kalymnos. Telendos is het kleine vergeten zusje. Uiteindelijk moet je Kalymnos maar even voorbijvaren, maar slechts weinig klimmers gaan dat beetje verder. Naar Telendos gaan is vrijwillig kiezen voor een pure ontdekkingstocht.

Au secteur Irha - Kalymnos

Dit kleine eiland is een klein stukje paradijs op aarde en tegenover het kenbaar maken ervan staat men wat afzijdig. Nochtans, Telendos is één van die spots die je niet voor jou alleen mag houden, zeker als ik terugdenk aan de prachtig welkom dat ik er kreeg. In de schaduw van grote zus Kalymnos is Telendos slechts een zakdoek groot. Een trektocht rond het eiland neemt 4 à 5 uur in beslag en wegen zijn er niet.

Het ligt slechts op 700 meter van Myrties (Kalymnos). Vroeger maakte het er deel van uit maar ten gevolge van een aardbeving in 554 is het afgescheurd. Er wonen maar een vijftigtal personen en om er te geraken is er een verbinding, gebruikt door vissers, van een goed kwartier. Ook zijn er enkele discrete weinig gefrequenteerde stranden.

L'île de Telendos

Telendos is een prachteiland waar ik zeer warme mensen ontmoette die al snel mijn vrienden werden!

Gaëtan en ikzelf hadden er als plan een tiental dagen te klimen en te equiperen. Daar de klimmogelijkheden er oneindig zijn kun je gerust dromen van ettelijke routes voor dagen en dagen equipeerplezier. Natuurlijk heb ik, net als iedereen, ook geklommen op Kalymnos. En toch keerden Gaëtan en ik elke avond, na geklommen of geequipeerd te hebben, met blij gemoed terug naar het eiland van ieders dromen. We aten er heerlijke gerechten waar maar geen einde aan leek te komen. 's Avonds profiteerden we in ons klein gezelschap van de typisch Griekse sfeer: raki, musiek, Griekse gitaar. De ochtend nadien rustig opstaan en vertrekken voor de dagelijkse café frappé, een typische koude shake! En hop, de boot in om een tochtje te maken naar de rotsen van Kalymnos : la Grande grotte, Odyssée, Spartacus, Irha, Spartan wall of één van de vele andere. Spijtig genoeg was het er enorm druk, erger nog dan aan Espace vertical te Grenoble of misschien zoals in een Belgische klimzaal tijdens de drukke momenten. Je moest aanschuiven om in een route te kunnen gaan?

Besluit : We waren beter af alleen op de klimwanden van Telendos! We besloten dus al snel zo veel mogelijk daar te klimmen, geen kat in de buurt, rustig en in de schaduw vanaf 12u. Als Kalymnos in de zon ligt, dan is het Telendos dat in de schaduw ligt en omgekeerd?

Cache cache dans le rocher

Op een avond besloten we te koken voor de Telendozen. We kozen voor uiterst Franse gerechten (en eigenlijk had ik toch ook wel iets Belgisch kunnen klaarmaken). Gaëtan kiest ervoor om tartiflette te maken, wat niet echt kan bij gebrek aan de echte Reblochon. Dan maar met plaatselijke kazen! Ikzelf werp me op het dessert : een echte citroentaart. Is dat nu wel echt Frans of Belgisch?!? Het maakte niet echt uit want zonder weegschaal, klopper, deegrol en veel ander nuttig keukengerei was het alvast een heel avontuur. Uiteindelijk lukte het allemaal en de locals apprecieerden het. Het duurde niet lang of de recepten werden uitgewisseld?

Wat equiperen betreft had Gaëtan het idee om enkele routes te openen in een grot, links van Telendos-city. Vol in de zon, zuid-west als ik het goed herinner. Het is een immense grot vol stalagtieten (nu wel wat minder want je doet er al gouw een paar afbreken!) en met een hoogte van 60 meter. Hij wou er drie à vier routes openen maar dat vroeg meer tijd dan verwacht. Toch kon hij er twee openen: Le nez de la princesse, 7c, en Oh Telendos, Oh Telendos, 7b. Beide zijn routes van zeker 50 meter. De eerste werd geequipeerd van onderuit en dat was met al die stalagtieten geen gemakkelijk werkje. Ikzelf die voor het eerst aan het equiperen sloeg plaatste ook enkele ankers. Ik ontdekte dat het best wel vermoeiend en zwaar was! Van bovenaf opende ik al eerder een route maar van onderuit is toch nog andere koek! Maar zo heb ik het graag en ik ga het er dus zeker niet voor laten. Volgend jaar...

Om te klimmen trokken we naar Irox, een zeer mooie sector waar ik Super Irox, 8b, probeerde. Het is een route vol boulderpassen die me dan ook goed lag maar ik had niet genoeg tijd om hem goed uit te werken (zonder twijfel een project voor volgend jaar). Wel topte ik in mijn tweede poging de al even blok-krachtige route Marmornei, 8a.

Ook zagen we kans om de drie grotten van sector Princesse de Telendos eens op te zoeken. Absoluut de moeite waard daar is Princesse, een prachtige 7C, homogeen als in de zaal. Totem pole, een van de drie grotten is al evenzeer de moeite. Ik topte er Roofopoulos ook in de tweede poging. Het is een 8a+ met een finale weerstandsprik aan het eind. Très joli !

Du rocher agressif mais toujours le sourire

Op 12 dagen heb je natuurlijk ook al eens nood aan een rustdag. Zeker als je weet dat de rots hier, met al die kolonetten en stalagtieten, zeer agressief is voor je vel. Met Evoula, een nieuwe Griekse vriendin, vertrokken we op brommertjes voor een rondrit op Kalymnos. Klimmen is immers ook het ontdekken van nieuwe oorden en de mensen die er wonen. En ik heb er echt van genoten! Eerst op het dagprogramma, een bezoek aan een klooster/kerk met zicht op de haven van Kalymnos. Daarna een kort tochtje doorheen de stad en een bezoek aan een kleine fabriek waar ze natuurlijke sponzen maken. Na de tartiflette en de citroentaart ontdekte ik enkele plaatselijke specialiteiten : een soort kebab met een massa groenten, een ander soort vlees en brood (de naam ervan weet ik niet goed meer). Evoula wou het me in alle geval als eerste laten proeven! Vervolgens een bezoek aan haar thuis en aan één van de kastelen van Kalymnos. Er zijn er vele maar allen verborgen in het landschap, vroeger dienden ze voor tijden van invasies. Vervolgens bezochten we de luchthaven. Vijftien jaar waren er nodig om die te bouwen, om het belang dat de eilanders er aan hechten maar eens in de verf te zetten. Met onze brommertjes (best wel sympathiek en gemakkelijk als transportmiddel) deden we alle dorpjes aan om te arriveren op het uiterste punt van het eiland. Onze uitstap eindigde zoals het hoort met een kleine café frappé in een bar voor we de boot terug namen met Yanis.

Op Telendos wachtte Sébasty vol ongeduld op mij. Ze hoopte nog met mij te kunnen gaan klimmen maar het werd net nacht. Sébasty, is één van de inwoonsters van Telendos die leerde klimmen met Gaëtan, enkele maanden terug. Ondertussen hebben zij en haar broer alle materiaal, klimschoenen, setjes, gordels en touwen? en kwamen enkele keren samen met ons klimmen. Ze zijn al snel van de ontdekking van het klimmen gegroeid tot 6a op kop. Vroeger leek het beklimmen van hun rotswanden de inwoners van Telendos onmogelijk. En nu, dankzij de uitwisselingen, zijn ze er zelf aan begonnen, ontdekten het plezier van de sport en engageren zich ten volle in het project van het equiperen van hun rotsen. Ik vind het prachtig dat ze zich zo openstellen voor de sport. En nu, met de rotsen vlak onder hun neus, nu kunnen ze gaan klimmen wanneer ze maar willen? Voor mij is dat de essentie van klimmen: het delen van het plezier van een gemeenschappelijke passie. Op wedstrijden wordt er heel veel verbroederd voor, tijdens en na. Als ik in het buitenland ga trainen is het ook dat wat ik zoek. Terugkeren met het hoofd vol nieuwe klimroutes en -wanden, maar ook en zelfs meer het hart vol van nieuwe vrienden!

Alors, allez y faire un tour, ça vaut le détour?
"Bonne grimpe et Séga, Séga"

Chloé Graftiaux
Gesteund door Millet, Compex, Adeps en de CAB

Praktisch

Om er te geraken?: Kalymnos => haven van Myrties : 10 minuten met de boot, elke dertig minuten. (3 euro heen en terug).

Voor te slapen?: Meerdere mogelijkheden : "Zorba", "On the rock" of nog wel andere.

Wat klimt men er? Eerder verticale en overhangende routes van 6a tot 8b, 's namiddags in de schaduw.

Woordenlijst

Ja: nee
Nee: oki
Ok: enedaksi
Dank u: efcaristo
Goedeochtend: kalymera
Goedenamiddag: kalyspera
Goedenacht: kalynichta
Tot de volgende: yassou, yassas (eerder beleefd)
Allé! : pamé !
Relax: Sega, sega
Hoe gaat het ermee? : Tikanis ?

Topo

Meerdere spots: Princesse de Telendos (25 minuten te voet), Irox (50 minuten te voet of 5 met de boot), Pescatore (1 uur te voet of 10 met de boot), Eros, en cristal cave, de spiksplinternieuwe sector geequipeerd door Gaëtan Raymond in oktober (1 uur 10 minuten te voet of 20 met de boot).

Zie ook:
http://hotroc.free.fr/journaux/11_septembre_2007 (pdf)
http://gaetanmontange.spaces.live.com/

 


Je moet ingelogd zijn om een commentaar toe te voegen

Registreren



artikelarchief 

Nieuws 
Wat onthouden we van het Belgisch Kampioenschap Boulderen 2015?

Competitie Wat onthouden we van het Belgisch Kampioenschap Boulderen 2015?

Op het voorbije Belgisch Kampioenschap Boulderen kroonden Simon Lorenzi en Chloé Caulier zich tot winnaar bij de senioren. De twee klimmers bevestigden hun suprematie ten opzichte van de concurrentie met sprekend gemak.


Is er een alternatief voor de Leuvense klimmers na de sluiting van Hungaria?

Indoorklimmen Is er een alternatief voor de Leuvense klimmers na de sluiting van Hungaria?

Op 30 december 2015 sloot Leuven een tijdperk af. Klimzaal Hungaria deed er dan na 25 jaar definitief de deuren dicht. Met de sluiting komt er een einde aan een mooi hoofdstuk van de Belgische klimgeschiedenis. Is er een alternatief voor de Leuvense klimm