Expeditie Chocolate Sherpa

Trek van Katmandhu tot de Everset basiscamp

Eén van de bekendste trekkings ter wereld bevindt zich in Nepal. Deze trekking start in het dorp Lukla en stijgt gaandeweg naar de Khumbu-vallei, waarvan de naam afgeleid is van de gletsjer die het einde van de vallei vormt. De gletsjer die jaarlijks honderden alpinisten oversteken om de top van de Everest op 8850m aan te vallen.

Het is op deze gletsjer dat verscheidene kampen vorm hebben gekregen. Het gaat dan om het basiskamp van de Everest (EBC in het Engels) op ongeveer 5350m. De wandelaars en alpinisten komen tot hier nadat ze een klein vliegtuig nemen van de hoofdstad Katmandhu naar Lukla, gevolgd door een trekking met hun Sherpagids en -dragers. Je moet toch een tweetal weken rekenen voor een heen en terug Lukla-EBC. Over de volledige lengte van de weg kun je de effecten van het toerisme duidelijk voelen : winkeltjes, diensten, hotels of lodges, ziekenhuizen...

Er bestaat een langer alternatief voor het vliegtuigje. Het bestaat uit een busrit tot in Jiri (188km) gevolgd door een 6-7 dagen om van Jiri tot in Lukla te geraklen. Dertig jaar terug moesten de eerste alpinisten het volledige traject hoofdstad - EBC afwerken. Sindsdien heeft de bevolking langs dit traject nog weinig toeristen gezien. De dorpen zijn er arm en kinderarbeid is er schering en inslag.

Het project Chocolate Sherpa

De Chocolate Sherpa expeditie, opgestart door Louis-Philippe Loncke en beeindigt op 7 mei laatsleden had 3 doelen:

• De volledige trekking Katmandhu - EBC afwerken.
• Chocolade verdelen over de volledige route om zo terug in contact te treden met de lokale bevolking en ze te bedanken
• Een uniek evenement organiseren in het EBC door er de hoogste chocoladedegustatie ter wereld te laten plaatsvinden. Een evenement dat diende als trampoline voor een project rond een mobiel ziekenhuis in Nepal en om er giften voor te verzamelen..

Het humanitair project van het mobiele ziekenhuis

Vele regio's in Nepal zijn onbereikbaar via de weg wat de hulpverlening aan de arme bevolking uit deze streken ten zeerste bemoeilijkt. Over het algemeen moeten de Nepalezen naar de hoofdstad voor medische hulp. Dankzij de opstart van een mobiel ziekenhuis wordt het mogelijk deze mensen een betere algemene en gespecialiseerde medische bijstand te bezorgen.

Na 8 jaar vrijwilligerswerk ten dienste van het Nepal Orthopaedic Hospital (Katmandhu) en jonge nepalese chirurgen opgeleid te hebben beslisten een Belgische chirurg en een nepalese vriend om een mobiel ziekenhuis te realiseren. Doordat het gemakkelijk op te stellen, af te breken en te transporteren valt met vrachtwagen of helikopter zal dit project het mogelijk maken aan de spacialisten om zich naar de meest afgelegen gebieden van Nepal te begeven. Een kamp kan opgesteld voor een maand 5000 patienten opvangen en 250 operaties uitvoeren. De structuur kan 8 tot 10 keer per jaar verplaatst worden, de kostprijs van de basisuitrusting wordt geschat op € 250.000 met maandelijkse werkingskosten tot € 50.000.

De sportieve, menselijke en culturele uitdaging

Het Chocolate Sherpa Team wandelde gedurende 400 km van Katmandhu tot het EBC en verdeelde 200 kilo chocolade. Deze lange tocht bood de kans de Nepalese Sherpa's van dichtbij te leren kennen en intense ogenblikken te beleven met de dragers van het materiaal van trekkers van over de hele wereld. De chocolade werd verdeeld om op een symbolische wijze deze dragers en Sherpa's te bedanken. De 100 laatste kilo's werden op hun beurt verdeeld tijdens een degustatie op 5350m. In deze periode kan je het EBC een klein dorp noemen met 500 tot 1000 Sherpa's en alpinisten die van alle hoeken van de wereld komen om het dak van de wereld te beklimmen.

De expeditie

Geen van de expeditieleden was voor de expeditie al in Nepal geweest, noch boven de 4000m. De uitdaging bestond eruit om in minder dan drie maand een team samen te stellen, sponsors evenals een chocolatier te vinden en de volledige logistiek en gedetailleerde planning op punt te stellen. Daarnaast moest er nog tijd gevonden worden om zelf te trainen... "Een te ambitieus opzet" zeiden verscheidene avonturiers aan Louis-Philippe (LP) maar het volstond gemotiveerd te zijn en duizenden uren in teamverband te investeren om er te geraken.

Ondanks de hoogtegerelateerde problemen slaagden 2 van de 3 trekkers erin het EBC te bereiken. Norbert werd geveld door de hoogteziekte ter hoogte van Gorak Shep (op 2 uur van het EBC) en moest er rechtsomkeer maken. LP had er ook last van vanaf Dingboche maar kon de pijn stabiel houden. Joseph was in een supervorm en was degene die het grootste deel van de degustatie voor zijn rekening nam gedurende de drie dagen in het EBC.

Het team ging als volgt te werk voor de verdeling van de chocolade. Norbert en LP verlieten de hoofdstad op hun getweëen met 25 kg en moesten in Jiri gezelschap krijgen van Joseph en 35 extra kilo's. Toen Norbert na de tweede dag ziek viel vervolgde LP op zijn eentje de weg tot in Jiri. Door busstakingen duurde het 11 dagen eer het team terug voltallig was in Lukla met de overschot chocolade. Ze hebben drie sherpa-dragers ingeschakeld om 120 kg chocolade, waarvan 20 voor onderweg en 100 voor in het EBC, te dragen. Het is dus enkel LP die het volledige vooropgestelde traject afwerkte.
Tijdens zijn vijf eenzame dagen op het brandende wegdek had LP verscheidene unieke ontmoetingen. Hij moest steeds, in het Engels of door een fonetisch uitgeschreven Nepalese tekst voor te lezen, trachten uit te leggen aan de bevolking, die hem kwam vragen waarom de voorbij wandelende toerist niet gewoon de bus nam, dat deze lange dagtochten van 5 tot 23 uur echt wel een goede reden hadden. Elke avond liet LP zich, als een verloren nomade, uitnodigen bij een plaatselijke bewoner. Dit leidde tot geprivilegieerde ogenblikken en intense ontmoetingen. In een arm land waar de elektriciteit gerantsoeneerd is tot 8 uur per dag licht je je bij met een kaars, een petroleumlamp of voor de beter gegoeden met een handmatig oplaadbare LED. De laatste avond voor aankomst in Jiri verhinderde de voltallige jeugd van een dorp, bij het vallen van de avond, de avonturier om hogerop het bos te gaan. De redenen? Aanwezigheid van tijgres, dieven en de kans op een ongeval met een voertuig op de smalle en volledig verduisterde wegen. Het enige argument dat werkte was de donder die het onweer en de regens aankondigde. Ziek vallen ten gevolge van koude en vochtigheid was niet echt een optie...

Van Katmandhu tot Jiri gebruikten de 2 reisgenoten een soort van diable op een wiel genaamd Sherpa-Trek. Deze laat toe de rug en benen te ontlasten terwijl je hem duwt of trekt. Hij heeft een laadcapaciteit van 20 kg. Het volledige vervolg van de trekking werd uitgevoerd met een startgewicht van 30 kg op de rug.

De ontvangst op het EBC was een unieke ervaring. Het team kon de grootste alpinisten ter wereld ontmoeten, waaronder Apa Sherpa (record met 19 keer Everest) en een NASA-astronaut. De dag na aankomst zijn LP en Joseph teruggekeerd om te zien of Norbert nog in Gorak Shep was en hebben ze de Kala Pattar gedaan. Op 5550m heb je het beste uitzicht op de Everest. LP deed er zelfs een interview voor MontagnaTV, een Italiaanse internettelevisie die de expeditie al eerder aangekondigd had in zijn uitzendingen. Na terugkeer liet een gelukkige ontmoeting met de nationale Braziliaanse televisie Louis-Philippe toe om over het project te praten voor een miljoenenpubliek.

De enige teleurstelling van de expeditie is het beperkt bedrag aan giften dat de expeditie opbracht. De economische crisis kan er wat mee te maken hebben maar er werd schandalig weinig geschonken en dit ondanks TV- en radio-interviews en een 70-tal artikels verspreid over het net en op papier.
Het einde van de expeditie betekent echter niet het einde van het avontuur. Met enkele uren video in HD en de foto's zal een kleine documentaire gemaakt worden om op internet te verspreiden of op lezingen te vertonen. Indien je geïnteresseerd bent kan je LP contacteren via zijn site.

Agenda van de expeditie:

Start van de trekking uit Katmandhu op maandag 13/04 - aankomst EBC op 01/05
Kala Pattar op 5550m op 02/05
Degustatie op 3-4/05
Aankomst in Lukla op 07/05

Op het net:

http://chocolate-sherpa.blogspot.com
http://www.nepal-secours.be
http://www.louis-philippe-loncke.com

Het team

Louis-Philippe Loncke (Bel, 32) : leader, trekker, cameraman, fotograaf, communicatie
Norbert Eggermont (Bel, 24), Joseph De Mahieu (Bel, 19) : trekkers, fotografen, vertaler/tolk
Jérémy Roumian (Fra, 24) : logistiek, communicatie, basiskamp in Parijs.

(0)

Drukken

tweecplus

25/08/2009

Laat ze daar maar veeeel chocolade eten !!!! Misschien al opgevallen dat de Nepalezen hoofdzakelijk rijst eten ("Daalbaat"), wat eigenlijk weinig schade berokkend aan tanden, laat deze mensen en kinderen nu kilo's chocolade eten, ze poetsen hun tanden toch niet...als elke toerist dit gaat beginnen doen (snoep..) hebben deze mensen binnen de paar jaar enkel nog rotte tanden !! GOE BEZIG MET ULLE CHOCOLAT !!!!!
PS Zo kunnen deze mensen dan direct naar dat ziekenhuisje met hun tandperikelen...

Vinz

25/08/2009

Denkt ge nu dat die manne van da beetje chocolat da ze daar gekregen hebben rotte tanden gaan krijgen?
Vind het wel een geslaagd concept enkel jammer van het beperkte aantal giftendie ze gekregen hebben.