Een jaar in het Belgian Youth Climbing Team

10 maart 2010,

Na vier selectiewedstrijden in het najaar van 2008 en de eerste maanden van 2009 waren op 1 april 2009 de geselecteerden voor het Belgian Youth Climbing Team gekend. Iedereen die zich over de vier wedstrijden - Stone Age, OVJK, L’Escale, BK - bij de top 4 wist te plaatsen had recht op een licentie voor deelname aan het internationale wedstrijdcircuit. Dit circuit bestond in 2009 uit 6 manches van de European Youth Series - Praag, Imst, Munchen, Edinburgh, Kaliningrad en Kranj - en het World Youth Championship in Valence. De Series-manche in Praag werd geannuleerd en de gecompliceerde verplaatsing naar Kaliningrad verkozen we niet te maken.
Bleven dus over; 5 internationale wedstrijden in 5 verschillende landen.

Na de selecties vloog het BYCT er al snel in met een paasstage in het Zuid-Franse klimmekka Saint Léger du Ventoux. Onder begeleiding van zowel Franstalige als Vlaamse coaches logeerde het team een weekje in een gîte hoog in de heuvels in de schaduw van de top die jaarlijks vele wielertoeristen en wielrenners een slag van de hamer weet te geven. De omgeving zorgde voor de rust, een houtvuur voor de gezellige warmte, de heringerichte stallingen voor degelijke slaapkamers en een groot gasvuur voor gezonde maaltijden om zo in optimale condities de rotsen aan te vallen. Hoewel de regen in de vooravond iets te vaak van de partij was, kon er toch stevig geklommen worden. Iedereen, van C-jeugd tot A’s, wist zijn grenzen op te zoeken of zelfs te verleggen. De avondlijke babbelmomenten over klimgeschiedenis, ambities en verwachtingen, klimgrepen, poker,… noem het maar op, zorgden steevast voor geanimeerde gesprekken. Dat de sfeer dit jaar in het team goed zat, was al van op de eerste afspraak duidelijk.

Niet lang daarna stond Imst als eerste wedstrijdafspraak op de kalender. Anderhalve week voor het moment van de waarheid diende een sessie in Klimax 2 om de vorm te testen, de opwarmroutines nog een laatste maal te overlopen en het belang van voeding en de nodige rust te onderstrepen. De eerste wedstrijd van het jaar is steeds een spannend moment. Wat ben ik waard op Europees niveau? Hoe zit het met de Fransen, Slovenen, Duisters van vorig jaar? Bleef iedereen gespaard van blessureleed? In de prachtomgeving die Imst is, ligt de klimzaal als een cocon naast een voetbalveld annex atletiekpiste en een beachvolleybalterrein. Ideaal om goed op te warmen of te ontspannen met een internationaal getint beachwedstrijdje. Ignace Debreyne en Lukas Geukens doorstaan er de eerste test van het jaar en zetten een bevredigend resultaat neer.

De grote pauze tussen Imst in mei en het WK te Valence in augustus werd opgevuld met een driedaagse CAB/KBF-stage te Gent en Brussel na de juni-examens. De oververhitte boulderfun sessie in den Bleau konden we door een zomerse stortbui spijtig genoeg niet afronden met een open water zwemmetje op de Blaarmeersen. En dat het openbaar vervoer toch ook al eens lang reizen kan zijn, moesten we dan wel ondervinden, de sfeer was er niet minder om. Frisbee tot volledige duisternis moest de spieren dan maar loswerken voor de intensieve training van de volgende dag. Jérôme De Boeck en Didier Mottart zorgden op dag twee in Stone Age voor een intensieve klimdag rond de thema’s opwarming, circuittraining, stretching en cooling down. De laatste dag moesten een uur intensief badmintonnen, builderfun in een lekker zomerzonnetje in het Jubelpark en à vue verzuren in Terres Neuves - de klimzaal die toch steeds de meest huiselijke sfeer uitstraalt - de ouders wel een rustige zondagavond bezorgen na het oppikken van hun kroost.

Twee weken voor het WK stond de laatste meerdaagse van het seizoen op het programma. Na de eerste dag een oriëntatieloop en klimsessie in de zaal van Jambes afgewerkt te hebben, werden we op dag twee van ’s ochtendsvroeg op sleeptouw genomen door Peter Mombert en Hubert Ilands doorheen het hele terrein van Marche-Les-Dames. Geen deathride werd overgeslagen, geen klettersteig links gelaten en elke touwenpiste moest er aan geloven. Na een bouldersessie op de inclineerbare wand in de sportzaal van het militair kamp en het obligate frisbee-uurtje – op ‘den tarmac’ – werd de militaire hindernisbaan voor het plezier zelfs voor een zoveelste maal afgelegd. Als afsluiter werd dag drie gevuld met een voormiddag rotsklimmen op de eerder onbekende pareltjes binnen het militair domein en met een namiddag al even parelachtige 7a’s knallen in Beez.

Maar de echte afsluiter de afgelopen zomervakantie was het WK in Valence. Zeshonderd jeugdige klimmers samen in een broeierige gigantische sporthal, het zou er gaan stomen. De verwachte toppers gaven een demonstratie. Jakob Schubert, Adam Ondra, Charlotte Durif,… het zijn maar enkele van de grote namen die je gedurende vier volle dagen aan het werk kon zien. Een heuse optocht onder muzikale en artistieke begeleiding doorheen de stad naar een speedwand opgesteld tussen onder zonlicht badende fonteinen van het stadspark gaf het allemaal een Olympisch tintje. Nieuw Zeeland, Japan, Australië,… het klinkt toch nog wat grootser dan een European Youth Series. Vier dagen in de meest internationale smeltkroes van jeugdig klimtalent en –passie… Je zou van minder een motivatieboost krijgen.

De septembermaand deed echter zeker niet onder. Na een teamtraining in overhangparadijs Stone Age begin september moesten later die maand Munchen en Edinburgh opeenvolgend de kaarten op Europees niveau wat meer openleggen. De speed-wedstrijd in Munchen zorgde voor extra ambiance, zeker met Ignace in de finalerondes. Het gigantische klimcomplex, de Edinburgh International Climbing Arena (EICA), zorgde voor veel boulderfun onder zo goed als alle deelnemers voor, tijdens en na de wedstrijd. Zowel Lukas als Ignace doken na deze maand de top 20 binnen. Ignace klopte zelfs aan bij de top 10. Jurgen Lis van zijn kant haalde in Edinburgh een mooie 14e plaats. Een laatste teamtraining, begin oktober in Bleau, diende om na te genieten van de ervaringen en eens lekker löss te gaan in de talrijke boulderproblemen, al dan niet met de voor deze boulderzaal roemruchte uitklim…

In november was Kranj dan weer de klassieke afsluiter van het internationaal wedstrijdseizoen. Na een vlucht over Praag en met propellervliegtuig tot in Ljubljana kom je aan in een hotel waar zo goed als alle teams verblijven. Geklommen wordt er in de hal waar namen als Maja Vidmar, Natalija Gros, Klemen Becan en anderen groot geworden zijn en de demonstraties in de routes komen geven. Nog inspiratie nodig? Het zou alvast mooi zijn moest na Mathilde Brumagne in 2008 ergens in de komende jaren nog eens één, of waarom ook niet, meerdere Belgen het eindpodium van de European Youth Series kunnen bestijgen in Kranj.

Klimsessies in Hungaria en Entre Ciel et Terre na de kerstexamens afgelopen december hebben alvast de sfeer gezet voor 2010!

Tijl

Het team dankt de zalen Klimax, Bleau, Stone Age, Terres-Neuves, Roc Evasion, Hungaria en Entre Ciel et Terre voor de gemoedelijke ontvangst en zalige klimmomenten! Speciale dank ook voor de instructeurs en andere dienstverlening van het Trainingscentrum van Marche-Les-Dames.

(0)

Drukken