BYCT - Augustus 2011

Competitiemaand

Na een schitterende seizoensstart voor Loïc Timmermans (Youth A) en Anak Verhoeven (Youth B), met beide de gouden medaille in Edinburgh, was het wachten tot de maand augustus alvorens het internationaal circuit verder liep. Een inspirerende rotsmaand juli werd gevolgd door een competitiemaand met niet minder dan drie wedstrijden op de kalender. Twee manches van de Europese beker (EYC) vormden de ultieme generale repetitie voor het Wereldkampioenschap.

Verre verplaatsing naar Veliko Tarnovo

Veliko Tarnovo in  Bulgarije was de eerste bestemming waar het Belgisch Team de kleuren kon verdedigen. De verre verplaatsing zorgde voor een kleiner team, zeven klimmers tekenden present. Zowel bij de heren als de dames junioren werkt een landgenoot zich in de finale. Claudine Delsaux vocht zich naar een 10e plaats terwijl Sébastien Berthe een mooie 7e plaats in de wacht sleepte na in de kwalificaties al zeer overtuigend uit de hoek gekomen te zijn. Onze B jongens toonden zich hun plaats op internationaal niveau waardig. De meisjes doen het nog net iets beter met Chloé Caulier die, ondanks een rugblessure, nog net naast de finale grijpt (14e) en Anak die haar categorie, mede dankzij een sublieme en unieke no hands rest, beheerst.
 

Ook Loïc verdedigt met verve zijn leiderspositie in de tussenstand. Hoewel nog enigszins in rotsmodus grijpt hij een mooie zilveren medaille. Door de gezamenlijke resultaten werkt België zich naar een veelbelovende derde plaats op 17 in de teamranking. Al bij al een voldoening gevende, verre verplaatsing naar een land waar je overrompeld wordt door de vergane glorie, verblind door de frequente flitscontroles, achterover valt van de spotprijzen in sterwaardige restaurants en water in de mond krijgt van de stapels watermeloen.

Naar de Alpen in Imst

Later op de maand stond Imst twee maal op de agenda. Het Oostenrijkse mekka van het wedstrijdklimmen ontving het jong geweld voor zowel een manche in de EYC als voor het wereldkampioenschap. De organisatie leverde tijdens de Cup alvast een piekfijne generale repititie af. De buitenmuur werd zeer gevarieerd gebruikt met kortere routes voor de kwalificaties en overweldigend lange en overhangende routes voor de finales. Sommige niet-Europese landen maakten van de Cup gebruik om een deel van hun armada al te laten acclimatiseren. Landen als Mexico, Ecuador, Thailand, USA en Canada tekenden reeds present en maakten dat er een groot deelnemersveld aanwezig was. In dubbele getalsterkte traden onze klimmers aan maar de tegenstand was meer dan verdrievoudigd.

Chloé topte haar eerste route maar moest als tweede in de volgende route. Ze strandde op de 19e plaats. Anak had, na een top drie met millimeters verschil in de finale, een superfinale nodig om de Duitse Hannah Bahr als laatste van de 51 andere klimsters achter zich te laten.
 

Ook Sébastien wist één route subliem te klimmen. In zijn tweede route behaalde hij een 5e plaats, meer dan finalewaardig, maar hij liet dan weer in zijn eerste route een steek vallen met een 15e plaats als eindresultaat. Loïc moest snel aan de beurt in zijn tweede route, na met velen de eerste getopt te hebben. Hij behield zijn kalmte en legde met een top de druk bij de tegenstand. Ze weerstonden de druk en bewezen allen klaar te zijn voor het komende WK. Met vijf ex aequo’s naar de finale… In die finale was de tijd de grootste tegenstander. Na 8 minuten geklommen te hebben moest Loïc nog enkel Domen Skofic voorlaten. De Sloveen bewees met zes grepen verder te geraken op zijn scherpst te staan voor de grote afspraak. Maar ook de Russen bewezen nog op slechts een fractie van hun topniveau te balanceren…

Een wereldkampioenschap koud/warm

Als 6e van de 28 landen in de EYC en met een stage op de wedstrijdmuur in de voorarmen vertrok het team een goede week later alweer naar Imst. En het wereldkampioenschap… dat is toch altijd net iets anders. Dat bleek niet alleen uit het grote aantal klimmers, het grootse spektakel bij de officiële opening, of de pompende beats tijdens de finale (af en toe verstoord door een onbegrijpelijke muziekkeuze van de DJ) maar zeker ook bij de verrassingen op de podia. De Brit Ed Hamer (junior) klom zich vanuit een 23e plaats na de kwalificaties naar een zilveren medaille, de Noorse Tina Johnsen Hafsaas (A) klom van 11 naar 3 en liet toppers als Katharina Posch achter zich maar vooral Julia Serrière uit Frankrijk verbaasde en haalde de titel in de categorie waar enkel van Johanna Ernst (AUT, toch al wereldbekerwinnares en wereldkampioene bij de senioren) en Sasha Diguilian (USA en overall winnares van het WK in Arco eerder deze zomer) gesproken werd. Minder verbazingwekkend was de thuiswinst voor Bernhard (B) en Magdalena Röck (A) die zo beide de Japanse armada van goud houden.

Bij de Belgen slaagden Simon Lorenzi, Ignace Debreyne en Sébastien Berthe er alledrie in zich één route in de top 30 te klimmen met zelfs halve finalekansen voor Ignace. De tweede route bleek echter voor elk van hen te zwaar uit te vallen. Chloé Caulier wist zich dan weer in beide routes de 27e plaats toe te eigenen maar eindigt 29e, op 3 plaatsen van de halve finale. Het blijft nog even net niet voor haar…

Anak begint haar WK op 1, de tweede route leidt haar naar een comfortabele 5e plaats die een rustige opwarming voor de halve finale toelaat. De weergoden beslissen echter anders en een koudefront met sneeuw tot op 300 hoogtemeters van de klimzaal stuurt de timing danig in de war. Toch lijkt Anak op scherp te staan. Op een zeer overtuigende manier klimt ze, tussen de regen door en exact binnen de beschikbare tijd, naar de top. De Oostenrijkse Jessica Pilz trekt de lijn van het seizoen door en volgt Anak tot boven terwijl de wereldkampioene van verleden jaar Ievgeniia Kazbekova te kennen geeft haar titel ook al niet zo maar prijs te willen geven. Loïc Timmermans groeit doorheen het kampioenschap. In de kwalificaties schommelt hij rond de 9e plaats, in de halve finale maakt hij 4 plaatsen goed naar nummer 5.

In de finale slaagt Loïc erin de lijn door te trekken. Domen Skofic blijkt weer ongenaakbaar en topt zijn route. Een Rus wist tijdig zijn absolute topniveau uit de kast te halen en glipt er ook nog tussen maar de bronzen medaille is Loïc’s deel. Dat hij daarbij ook voor het eerst ‘la bête allemande’ weet te verslaan is een kleine kers op een toch al schitterende taart.
 

Anak komt een onverwachte puzzel van de hand van de routebouwer tegen en valt eerder vroeg. De Française Salomé Romain en de titelverdedigster Kazbekova bewijzen dat de puzzel een oplossing heeft maar het is Oostenrijks opkomend mini-wonder Jessica Pilz die met de lauweren gaat lopen. Het was niet de eerste keer dit jaar dat ze tot de laatste snik meestreed voor goud…

Doorheen de maand augustus bewezen de jonge leden van het BYCT dat wij Belgen echt wel veel in onze mars hebben. Jaar na jaar, wedstrijd na wedstrijd groeien alle leden van het team en niet alleen op vlak van prestaties maar zeker ook qua teamsfeer en funbeleving. Een zwemvijver, Alpine Coaster of saxofonist/coach kan daar alleen maar katalysator voor zijn, het zijn de klimmers die het hem toch maar doen!

Chapeau allen!

Tijl

Je moet ingelogd zijn om een commentaar toe te voegen
Inloggen
Registreren

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•