Boulderen in de vogezen

Vakantiewedstrijd artikels 2005

Deze zomer hebben we eigenlijk hele andere vakantieplannen, maar door omstandigheden belanden we in de noordelijke Vogezen. Dat je daar kan klimmen of boulderen weten we nu sinds kort. Met een topo die we op de gok gekocht hebben gaan we eens op onderzoek uit. Dat er zeker te boulderen valt bewijst de dikke topo Pfalz und Nordvogesen en bloc. We hadden thuis de topo al eens doorgekeken en daar aangekomen wordt ons de Laurenzo Boulderfels aangeraden. Dit gebied ligt vlakbij Saverne waar we op de camping zijn.

Zo gaan we op een rustdag naar de Laurenzo Boulderfels om het eens te verkennen. De weg naar boven is zo gevonden en tot onze grote verbazing zijn er geen andere klimmers. Er staat een infobord wat we eerst maar eens goed lezen. Het bouldergebied ligt in een zeer rustige en bosrijke streek, zo mag je er tot 7 uur 's avonds boulderen en is het gebied gesloten tijdens de jachtperiode. Wanneer die periode is kun je terug vinden op www.escalade-alsace.com.

Nadat we dit alles ter harte hebben genomen lopen we het brede pad op en komen we al snel aan het eerste blok: La Sentinelle. We lopen er eens omheen en het eerste wat opvalt is de structuur; het is zandsteen, maar met een veel grovere structuur als we gewend zijn van bijvoorbeeld Fontainebleau. Ook zitten er kleine kiezeltjes in. Het ziet er aantrekkelijk uit om erop te klimmen, maar aangezien het blok vochtig is en wij een rustdag hebben beperken we ons tot kijken.

We dwalen verder het bos in en komen vanzelf bij de andere blokken terecht. Het is een beetje moeilijk uit te maken welk blok nu wat is want er staan geen cijfertjes of wat dan ook op de blokken geverfd. Maar na een beetje puzzelen herkennen we algauw een paar opvallende blokken zoals Le banc des Géants, de grote punt van La Proue en het markante gat van L'oeil du Cyclope. Het gebied ligt tegen een helling aan en het grootste deel ligt vrij van bomen en heerlijk in de wind. Het is er heel rustig en vreedzaam en we dwalen met plezier tussen de blokken door. Morgen komen we terug met schoentjes en de crashpad!!!

Vandaag is het niet zo zonnig als gisteren en we zijn blij met de extra trui en windstopper die we meegenomen hebben. Het heeft net geregend dus we laten de blokken in het bos voor wat ze zijn, die moeten eerst maar eens drogen. Bovenop de heuvel zijn alle boulders al droog en we beginnen als eerste op Le Grand Canyon. Om een beetje te wennen aan de structuur en de stijl van boulderen beginnen we makkelijk, dat kan ook want op dit blok zitten genoeg makkelijke boulders. Soms is het wel zoeken naar de juiste lijn om boven te komen, want er wordt niks aangeduid op de blokken zelf. Ook zijn sommige boulders sterk gedefinieerd in de topo beschreven. De topo heb je trouwens toch steeds bij de hand om de verschillende boulders te vinden. De afsprongen zijn meestal goed, maar omdat de grond nog nat is van alle regen is het wel een klus om onze schoentjes droog te houden.

Ik ben zelf niet zo'n fanatieke boulderaar, maar hier vind ik het leuk. De boulders zijn niet te hoog, je komt er weer makkelijk af, de wrijving is super en bovenop de blokken zijn geweldige picknickspots te vinden. Deze eerste dag doen we het lekker rustig aan en verkennen we het hele gebied. Ook ontdekken we nog andere boulders die niet in de topo staan, het is duidelijk te merken dat dit gebied nog in volle ontwikkeling is.

Mark heeft zijn oog al laten vallen op een projectje op Le Banc des Géants; een lange traverse op allemaal platte randen en dan een pittige uitklim tot op het blok, de topo vertelt ons dat het 7a is. Aan het einde van de dag probeert hij de boulder eens uit en hij komt gelijk al een heel eind. Maar omdat we toch wel moe zijn laten we het hierbij voor vandaag.

Als we een dag later terugkomen zijn we nog steeds de enigen die komen klimmen. We warmen wat op en dan wil Mark zijn project gaan proberen, maar dat hij nog niet helemaal scherp is blijkt wel als hij er al te snel uitvalt. We bestuderen eerst samen de boulder, poetsen wat en daarna volgen er nog een paar pogingen. Het is even lastig om de juiste uitklim te vinden, maar na wat puzzelen is het duidelijk hoe het moet. Na een mislukte poging lassen we een lunchpauze in en bekijken we het geheel nog eens goed. Het eten heeft goed gedaan, want hierna klimt Mark de boulder in een keer uit, zijn eerste 7a boulder heeft hij binnen!!! Dat er daarna nog energie over is blijkt wel als daarna La Proue (6b) eraan moet geloven. Het is een luchtig ding dat over het puntje van het blok loopt, zeker een aanrader!

De verdere dag zwerven we van boulder naar boulder en klimmen leuke dingen op Azothe, in de overhang van Le Grand Houx, Le Grand Canyon en op het hoge blok Le premice. Alle blokken hebben een naam, maar niet overal zitten boulders op volgens de topo. Dus openen we zelf maar wat op de verschillende blokken. We hebben er wel plezier in en we besluiten om de blokken dieper in het bos ook maar eens te gaan verkennen. Er ligt in het bos nog een blok met de vorm van een champignon (Hiroshima genaamd), en het zou er leuk boulderen zijn. We hebben het blok zo gevonden, maar klimbaar is het op dit moment niet. Door de regen van de voorbije dagen en de beschutte ligging is het nog te vochtig. Als het opnieuw begint te regenen besluiten we dat het mooi geweest is voor vandaag, we hebben honger en een drankje op het terras zal er ook wel ingaan.

Als we een paar dagen later in het weekend terugkomen zijn er zowaar nog een aantal andere boulderaars, maar er is ruimte genoeg voor iedereen. We klimmen wat in op Le Nenuphar, maar het gaat niet echt lekker. Ik ben erg moe van de vele dagen klimmen en ik hou het na een paar boulders voor gezien. Mark is ook wel moe, maar hij wil toch graag in het grote dak van Le Grand Canyon nog een 6c proberen. 'Adrenaline' heet de boulder en volgens mij is de uitklim over de dakrand heen hetgeen wat de adrenaline veroorzaakt, het is goed oppassen dat je niet achterover van het blok valt en met de billen op de grond stuitert!!! Als Mark de boulder geklommen heeft en de adrenaline gezakt is, is het voor hem ook mooi geweest. We genieten nog even van de zon en we besluiten om hier zeker nog eens terug te komen.

Info

De Laurenzo Boulderfels ligt op ongeveer een kwartiertje rijden van Saverne, de precieze beschrijving staat in de topo 'Pfalz und Nordvogesen en bloc' van Alex Wenner, Yann Corby en Ingo Bald. We hadden de topo via internet gekocht, maar ook de Vieux Campeur in Straatsburg verkoopt 'm.
Een informatieve website over klimmen en boulderen aldaar is www.escalade-alsace.com.

Hanneke Van den Boogerd

Je moet ingelogd zijn om een commentaar toe te voegen
Inloggen
Registreren