24-11-2003

OVJK 2003

Jeugdkampioenschap in Klimax

Maar liefst 114 jonge klimmers en klimsters zakten zaterdag af naar klimzaal Klimax om zich met elkaar te meten op het Open Vlaams Jeugklimkampioenschap. Onder hen lang niet alleen Vlamingen: ook Wallonië en Nederland waren, letterlijk en figuurlijk, sterk vertegenwoordigd. Er werd geklommen in vier verschillende categorieën: benjamins, miniemen, kadetten en junioren.

De benjamins mochten top-rope klimmen. Hun twee kwalificatieroutes hadden misschien wel wat zwaarder gemogen, want niet minder dan 5 meisjes en maar liefst 19 jongens slaagden erin ze allebei uit te klimmen. Zij gingen dan ook allen door naar de finale. In deze licht overhangende rode 6c bleek de moeilijkheid voor de meesten te zitten in de soms wat verre passen, en dan vooral in de beweging naar de module op de linkse rand. Sommigen opteerden hier voor de dynamische manier, anderen de technische, en enkelen probeerden zelfs (tevergeefs) meteen door te gaan naar de volgende greep. Twee meisjes geraakten verder dan deze module, het was de Nederlandse Ginger Krijgsman die nog de meeste kracht bleek over te hebben. Ook bij de jongens vormde de beweging naar links een struikelblok, maar hier slaagden er wél twee klimmers in de route te toppen. De superfinale, een continue gele 7a op de frietzak, moest dus uitsluitsel brengen. De twee zorgden voor spektakel, want ook deze route klommen ze beiden uit! Zo werd het uiteindelijk de tijd die voor de doorslag zorgde, waardoor Yannick Pasquazzo de zege in de wacht mocht slepen en de Nederlandse Koke Helmes tevreden moest zijn met de tweede plaats.

Een paarse 6b door de overhang rechts van de frietzak en een rode 6c door de grote overhang moesten de eerste schifting doorvoeren bij de miniemen jongens. De meisjes kregen twee andere kwalificatieroutes voorgeschoteld. Vijf van hen topten beide routes; bij evenveel jongens lukte dat in hun eerste route. Hun tweede route bracht geen verandering meer in de top 5, zodat het deze 10 waren die doorgingen naar de laatste ronde. De finaleroute was de gele 7a. De moeilijkheden zaten verspreid over de hele route, waardoor de finalisten er op verschillende plaatsen uitvielen. Toch waren er drie die het uithielden tot en met de laatste greep: onze noorderbuur Nicky De Leeuw bij de jongens, en Valentine Van Winckel en Mathilde Brumagne bij de meisjes. Ook hier was dus een superfinale nodig: op deze gele 7b links van de grote overhang raakte Valentine verder dan Mathilde en behaalde hiermee de overwinning.

In de kadettencategorie moesten de finales het jammer genoeg zonder Vlamingen stellen. Bij de dames werd het zelfs een volledig Nederlands onderonsje. Ook hen wachtte de gele 7b. De begintraversee lukte iedereen, maar het stuk erna bleek voor de meesten wat te zwaar. Het was enkel Evelien Zijlstra die voorbij de eerste golf geraakte. Ze klom zelfs nog een eind verder en won zo verdiend de wedstrijd. Bij de heren bereikten de meesten ongeveer dezelfde hoogte, maar ook voor hen bleek die ene pas net iets te zwaar. Ricardo De Leeuw ging hier voor een alternatieve methode en al raakte hij er niet veel verder mee, hij wist er toch een tweede plaats mee uit de brand te slepen. Het was namelijk Michaël Timmermans die als enige nog enkele grepen verder wist te klimmen en zo een nieuwe titel aan zijn palmares toevoegde.

Ook de junioren dames mochten zich in hun finale de tanden stukbijten op de 7b. Onder hen alweer geen Vlamingen, maar daar was een logische verklaring voor: er waren er namelijk geen ingeschreven... Spijtig, want voor één keer stootten alle deelneemsters door naar de finale. Ze hadden er kennelijk meer moeite mee dan hun jongere kompanen, want enkel de Nederlandse Rachel Nilwik raakte voorbij het tweede setje. Zij klom zelfs nog een heel eind verder en behaalde zo overtuigend de eerste plaats. Voor de heren tenslotte bestond de finale uit een zwarte 8a door de grote overhang. De vier buitenlandse finalisten bleken erg aan elkaar gewaagd, want ze raakten allen ongeveer even hoog. De Belgische eer werd echter glansrijk hoog gehouden door een erg sterke Charlélie Barcza, die er nog enkele bewegingen aan wist te breien en aldus op het hoogste schavotje mocht plaatsnemen.

Alles bij elkaar genomen was het een geslaagd kampioenschap met mooie, gevarieerde routes, een goede sfeer en bovenal een hoop gemotiveerde jonge klimmers. Dat belooft voor volgend jaar!

Bart