12-5-2005

Cueva Liesva

New magical spot in de Spaanse Pyrenneeën

Dat de Pyreneeën een gebergte zijn moet ik niemand vertellen. Dat een gebergte klimpotentieel impliceert weet ook iedereen. En dat dat potentieel nog lang niet volledig geëxploiteerd is is pure logica. Daar kunnen we dan gezamenlijk uit deduceren dat er wel jaarlijks grootse en prachtige zaken geopend worden.
Qua sportklimmen is er in het voorbije jaar 2004 mijns inziens dan toch wel een hoofdvogel afgeschoten met het openen van een kleine twintigtal routes in de Cueva Liesva.

Een viertal jaar terug voerden enkele fransen een eerste prospectie uit in dit mini-cirque dat deel uitmaakt van Barranco Yerba en al jarenlang dienst doet als winterverblijf voor de schapen en geiten van de familie Sese. Andere projecten deden het uitwerken van de plannen in deze grot even op zich laten wachten, maar in het jaar 2001 werd dan toch de eerste route, genaamd Penn Duick 7c+ geëquipeerd door Gilles Crenn, een Fransman van St Lary Soulan.
In de zomer van 2003 waren er nog twee nieuwe routes te ontdekken. Yagaman 7a loont  zeker de moeite want door de vele keuzemogelijkheden kun je er soms echt wonderbaarlijke passen in uitwerken en Quand la folie des hommes gronde, s?abriter de l?orage 8a+, de route die, door de overhang waar hij doorloopt, echt wel het klapstuk vormt van dit jong klimgebied.

In de daaropvolgende herfst werd Gilles Crenn gebeten door een equipeervirus en samen met Jeff Loaec opende hij nog vier andere routes. Ze kregen de smaak goed te pakken en in het voorjaar en de zomer van 2004 was er geen houden meer aan. De grove middelen werden bovengehaald om de vegetatie daar waar nodig in te perken en ettelijke routes werden geopend wat resulteerde in een totaal van zestien routes. In volgorde van stijgende moeilijkheidsgraad geeft dit:

6b 1
6c+ 1
7a 1
7a+ 1
7b 2
7b+ 1
7c+ 1
8a 1
8a+ 3
8b 1
8? 1
? 2

Waarbij de vraagtekens rond de 7c+, 8a, 8a+ schommelen. Voldoende routes dus om elke klimmer met een enigzins hoog niveau minstens een volle dag te plezieren en diegenen met ambities lang zoet te houden.

Het jaar 2004 bracht dus een ware wildgroei die volledig te rechtvaardigen valt als je de kwaliteit van de routes in ogenschouw neemt. Het gaat stuk voor stuk om routes van een uitzonderlijke schoonheid vaak profiterend van de aanwezigheid van grootse colonettes die als prachtige gordijnen tegen de rots gedrapeerd zijn. En dit alles dan nog eens meestentijds in overhang, gaande van licht overhangend tot ? à la extreme - volledig horizontaal in de 8b, die de langere versie is van de reeds tot de verbeelding sprekende eerste 8a+ van het massief.

Meer info op www.cara-norte.com onder Actus.
De topo is eveneens raadpleegbaar in Lamiana, het nabijgelegen dorpje dat op die site wordt vernoemd en waar de familie Sese u vriendelijk ontvangt om een carajillo of cerveza te drinken na het klimmen.

Tijl