Denk aan het milieu. Denk na voor je print!25-3-2007
Rock climbing in a little paradise
TijlElke klimmer die optimaal van zijn sport wilt genieten moet er minstens een keer in zijn leven voor langere tijd vandoor gaan met slechts een doel: klimmen. Met die gedachte in het achterhoofd trok ik de koude wintermaanden uit om eens even naar Azië te trekken en het Thaise klimmen onder de loep te nemen. En Ao Tonsai is dan the place to be. Eind de jaren tachtig, begin de jaren negentig waren enkele passionele klimmers op dit pareltje aan de Andamanse Zee gebotst. En het duurde niet lang of het werd een van de mekka?s van het sportklimmen.
Begin december stapte ik na enige moeilijkheden en een dag vertraging de vlieger op die me via Londen naar Bangkok bracht. 13 uur later en lichtelijk geradbraakt zocht ik mijn weg in het netwerk van openbaar vervoersmogelijkheden naar het busstation waar ik een nachtbus naar Krabi kon nemen. Na foutief afgezet geweest te zijn op de zeer toeristische Khao San Road bracht een taxi me samen met enkele andere Belgen naar het juiste busstation. 12 uur later stapte ik ditmaal volledig geradbraakt uit de bus om de laatste kilometers naar bestemming af te leggen. Een busje en een longtailboat waren de laatste martelingen om vervolgens helemaal bezweet en uitgeput in Tonsai aan te komen. Eerste indrukken: grote rotsen, wuivende palmbomen, een mooi strand en veel klimmers. Ik liep al snel de mensen tegen het lijf waar ik mee afgesproken had en een tweetal uur na aankomst was ik al aan het klimmen. Was me dat even afzien? hitte, vochtigheid en vermoeidheid. Een gewenningsperiode bleek nodig.
Ook enkele andere zaken vroegen voor gewenning: opdringerige Thais, vuile omgeving, lawaai van longtails en generatoren, onvriendelijke bungalowuitbaatsters en dure prijzen. Ik had het hoogseizoen uitgekozen, de beste periode voor het klimmen maar de slechtste voor de portomonnee. En hoewel me verteld was dat ik goedkoop ging kunnen leven was dat niet direct het geval. Gaandeweg vind je de weg naar goedkopere opties wel maar toch?
Tonsai maakt, samen met Railay, deel uit van Pra Nang Peninsular. Het sportklimmen maakte eerst zijn intrede in Railay maar Tonsai, dat slechts een heuvel verder ligt, ging al snel lopen met de eer. Dit omwille van de afwezigheid van dure resorts en minstens even goede klimmogelijkheden. De zwaarste en de meest impressionante routes zijn in Tonsai terug te vinden maar Railay heeft zeker ook zijn beauties. De combinatie van een zeer grote hoeveelheid korte krachtige en langere weerstandsroutes, goed afgezekerde multipitch routes van hoogstaande kwaliteit en Deep Water Soloing mogelijkheden te over maakt van dit schiereiland, dat enkel per longtail bereikbaar is en deel uitmaakt van de nationale parken van Thailand, een klein paradijs waar je u volledig kunt toeleggen op je sport en tot rust kan komen. Dat de routes vaak glad geklommen zijn neem je er om de een of andere reden zonder problemen bij.
Hoewel, rust is relatief. Toerisme brengt onvermijdelijk zijn negatieve kantjes mee. Bungalows schieten als wortels uit de grond met de daarbijhorende restaurants en bars. Elke avond is er wel ergens feest. De van Koh Pangang bekende Full en NoMoon-Parties worden gekopieerd en gecommercialiseerd tot er zelfs WhateverMoon-Parties gehouden worden. Sommige lokale Thais achten zichzelf de reïncarnatie van Bob Marley en vallen elke Westerse vrouw lastig en het sextoerisme is duidelijk zichtbaar in het nabijgelegen Knokke Zoete van Thailand, Ao Nang en in Railay/Pra Nang Beach. Al een chance dat er nog klimmers zijn, de klimmerssfeer maakt veel goed.
Maar zoals al gezegd, het is hier toch in zekere zin een paradijs, ondanks alle fouten. Het klimmen is geniaal, de vrijetijdsmogelijkheden zijn divers, goede restaurantjes zijn er te over, rust kun je zeker vinden als je maar een beetje zoekt en een feestje af en toe moet zeker kunnen. Let wel op met buckets indien je u in het feestgedruis smijt. Die mengeling van SamSong (Thaise whisky), vodka, cola en LedBull in kleine emmertjes en met vele rietjes drinkt veel te makkelijk maar kan desastreuze effecten hebben, zo bleek op kerstavond? Naast het recupereren van feestjes kan je je vrije tijd ook doorbrengen al snorkelend, duikend, slacklinend, poolend, lezend, gemasseerd wordende, zwemmend en zonnend. En dat de restaurantjes u gegarandeerd een van de dagen van uw verblijf een ontregelde maag voorschotelen is nu eenmaal onvermijdelijk. Enkele medidatieoefeningen bij een prachtige zonsondergang zullen die pijn zonder problemen verzachten, zeker als de Freedom bar zijn weergaloze verzameling chill-out muziek bovenhaalt en de kussens verspreid. Nog beter is het als de basejumpers van vlak boven de Freedom bar komen naar beneden gedoken en nog extra entertainment verzorgen door in de cactussen boven het Tonsai Roof te blijven hangen. (Doet de naam Tim Emmett een belletje rinkelen?)
De enige echt negatieve noot die na blijft zinderen is het gerucht dat een volledige strook van bars en restaurants aan het strand vanaf april platgegooid zal worden om plaats te maken voor een luxe resort net zoals in Railay. De daarbijhorende prijsstijgingen en komst van andere toeristen laten me het ergste vrezen voor het komend jaar.
Where to eat?
YumYum/Sawadee als onverslaagbare ontbijttopper
Tena?s voor goedkoop, copieuus en goed alledaags eten (Pineapple Fried Rice, Pad Thai en Pineapple Fritters als persoonlijke aanraders)
Dream Valley voor de BBQ als je lange wachttijden aan kunt. Ook zeer goede pizza?s als je eens europees wilt eten.
Banyan Tree voor de Massaman en lookbroodjes
Countryside is vergelijkbaar met Tena's zo lang Klaus aanwezig is
Where to party?
Chillen kun je op verschillende plaatsen. Als je eens shisha wilt roken, onbekende chillmuziek consumeren en easy zitten moet je naar Kasbah. Wil je Cafe del Marren, een uitzicht om u tegen te zeggen en een beetje poolen dan moet je naar Freedom Bar. Echte zware feesjes waar de feestvierders tot 's ochtends vroeg met een wazige blik teruggevonden kunnen worden vind je in NoName.
Where to sleep?
Tiew Khao als het goedkope en ook gezellige alternatief op de heuvel, Dream Valley als de dure luxetopper, Pashook als een waardige tussenmotor.
En het klimmen?
Zoals eerder vermeld zijn de mogelijkheden in Tonsai en Railay zeer divers. De topo die je gemakkelijk op de kop kan tikken in verscheidene winkeltjes op Tonsai is zeer duidelijk en volledig en zet je dan ook goed op weg. Om jullie een idee te geven enkele toppers:
Benodigdheden?
Uw klimschoenen, 15 setjes, een 70 meter touw, voldoende (westerse) pof, uw gordel, een sling of twee, wat schroefmusketons, een zekerapparaat, een hoofdlamp, een short, een zwembroek en een handdoek is al wat je nodig hebt voor een geslaagde vakantie.
Daarmee kom je overal: korte route, boulder, multipitch en DWS zullen u in hogere sferen brengen en misschien kun je de dieptes van de zee tussendoor ook nog eens opzoeken. De winkeltjes van Tonsai voorzien u van alle zaken die je nog nodig blijkt te hebben.
Tijl