Denk aan het milieu. Denk na voor je print!9-11-2009
Interview met Ramonet
TijlRamon ‘Ramonet’ Julian Puigblanqué, geboren op 9 november 1981, is een klimmer die wereldwijd gekend is in het klimmerswereldje. Niet alleen won hij in 2007 te Aviles de wereldtitel, ook was hij de eerste die La Rambla, 9a+ in Siurana klom. Ramonet klimt op het hoogste niveau en wint al jaren wedstrijden wereldwijd. Zo ook in 2007 en 2008 de wereldbeker in Puurs. In 2009 was zijn bezoek niet zo succesvol maar hij blijft een imposant klimmer. Een interview.
Velen kennen u al maar hoe zou je jezelf voorstellen?
Ik word Ramonet genoemd omdat ik klein ben (het achtervoegsel –et maakt de naam tot het verkleinwoord van de echte voornaam, nvdr.). Ik ben ook zeer vrolijk en probeer steeds sympathiek te zijn. Het belangrijkste in mijn leven is het klimmen. Ik neem het zeer serieus. Het is eenvoudigweg mijn leven.
Gefeliciteerd met uw laatste realisatie, Supernova 9a in Vadiello, Spanje. Maar beschouw je La Rambla als je belangrijkste beklimming?
Dank u. Supernova is een zeer fysieke route en het moeilijkste volgt daar nog na. Volhouden helemaal boven wordt bemoeilijkt doordat er zo goed als geen enkele rustpas in de route te vinden is. En de laatste pas … een jeté naar de eindreglet. Zeer tof allemaal.
Maar het is zeker ook waar dat La Rambla belangrijk is en was voor mij. Er hadden al velen het geprobeerd maar ik was de eerste die er in lukte.
Wat is tot nu uw mooiste en meest voldoening brengende realisatie?
Papichulo, een 9a+ die ongelooflijke lijn van reglettes, dynamische passen, allerlei soorten grepen en greepjes,… Schitterend en zeker zo op een rots die gelijkt op de wand van Realization (nvdr: Céüse).
Waarom doe je aan rotsklimmen?
Het is als een kind en spelen. Ik ga naar de rotsen om me te amuseren en te genieten. Dat moet gebeuren. Het is een goede afwisseling voor de trainingen en wedstrijden. Ik doe het niet vaak omdat ik me vooral toeleg op deze laatste en ik zie dat niet echt combineerbaar. Maar elk jaar terug aan het trainen gaan en me met de jongeren meten is toch steeds weer een uitdaging.
Je won de voorbije twee edities van de WB hier in Puurs. Is dit jouw wedstrijd?
Het is waar dat ik hier al twee maal won maar dit jaar voel ik me er iets minder goed bij. Misschien door een andere stijl van routebouw. Ik zou het dus zeker nog niet mijn wedstrijd durven noemen.
Ik ken een Catalaanse klimmer die ooit in België was. Op een dag in een Belgisch klimmassief genaamd Freyr kwam hij tot de volgende conclusie: ‘wat een aartsmoeilijk massief, de 6a = 7a, de 6c = 7b... die Belgen hallucineren’. Lijkt dit jou geen mooie uitdaging wetende dat er enkele uiterst technische 8b+ en 8c routes te vinden zijn in België?
Ik moet eerlijk toegeven van niet. Ik heb wel graag regletten maar gaatjes en bidoigts bevallen me beter. Margalef, Raco de Misa,...
Een vraag van een Belgische klimmer: Heb je ooit valangst?
Normaal niet maar heel soms kan dat al eens gebeuren. Met verre haakafstanden bijvoorbeeld. Als ik het voel opkomen stop ik even, breng mezelf tot rust en ga onmiddellijk weer verder.
Wat zijn je toekomstplannen?
Ik wil graag naar de Frankenjura trekken. Rondreizen langs de verschillende Europese klimmasieven. Er valt hier zoveel te bezoeken en te ontdekken!
Succes en a muerte!!!
Tijl
De blog van Ramon Julian Puigblanque