Denk aan het milieu. Denk na voor je print!25-11-2009
Jong en - toch wel wat - Belgisch...
Tijl
Met het einde van de EYS 2009 valt het doek over de jeugdcarrière van alle klimmers die 19 werden in 2009. Zo ook voor Noé Berger, de Luxemburger die de voorbije jaren maar al te vaak de Belgen het vuur aan de schenen legde in de Belgische Lead-wedstrijden met onder andere winst, maar natuurlijk niet de titel, op het BK in maart 2009 als resultaat.
Ook op de rotsen laat Noé al even van zich horen. Op zijn 15e topte hij al Hasta la vista gringo, 8b in zijn thuismassief Berdorf. En ook de combinatie met Hermann Buhl, Herminator 8b+ wist hij al te toppen. 8a à vue is hem niet vreemd met Gracias Fina in Rodellar nog afgelopen zomer maar bijvoorbeeld ook Parfum d'invisibilité in Arco wat hijzelf de zwaarste 8a à vue op zijn palmares noemt. Reden genoeg om deze Luxemburgse Belg wat vragen voor te leggen.
Wanneer, waar en waarom ben je beginnen klimmen?
In het begin klom ik sleechts een tweetal keer per jaar. Dan ben ik gestopt en deed ik aan handbal of tennis. Ik herbegon met klimmen toen ik in België kon beginnen deelnemen aan de wedstrijden. In de week trainde ik in kleine, afgelegen Luxemburgse zaaltjes. In het weekend trok ik naar Berdorf of andere spots. Indien het slecht weer was dan trokken we naar de Belgische zalen als in Jambes of Top Rock in Luik. En nu is er gelukkig l'Escale in Arlon.
De eerste jaren klom ik om de beste te zijn en in functie van de wedstrijden. Handbal was een sport die ik enkel in Luxemburg kon uitoefenen. In het klimmen kon ik deelnemen aan internationale wedstrijden omdat ik er ook het niveau bleek voor te hebben. In het begin enkel in België, maar na een zekere tijd trok ik ook naar Frankrijk of Duitsland en uiteindelijk ook de Europese bekerwedstrijden. Het is pas toen dat ik pas echt begon te klimmen, ook op de rotsen, en dat beviel me echt wel.
Als we naar je wedstrijdpalmares kijken dan zien we dat je aan niet weinig wedstrijden deelnam. Ben een competitiebeest?
In het begin wel. Ondertussen neem ik deel om te zien waar ik sta ten opzichte van de andere deelnemers die ik zo goed als allen tot mijn vrienden reken. Rotsklimmen is veel belangrijker geworden. In feite heb ik twee levens, het ene de school en het andere het mooie leven dat klimmen is. Dat laatste is het relaxe deel.
Rots of indoor?
Eerst rots maar dan toch ook zaal. Ik heb beide graag. Ik kan even fel genieten van een winterse indoorsessie onder vrienden als van een zomerse rotsdag. Zo lang het maar klimmen is...
België of Luxemburg?
Ik ben een beetje Belg (langs mijn moeders zijde) en een beetje Luxemburger (mijn vader) maar bovenal ben ik een klimmer en dat... dat is een internationaal gegeven. Ik heb toch een sterke band met België en ik identifieer me toch eerder met de Belgsiche klimmers. Een groot deel van mijn tijd breng ik door in de Belgische zalen en op de Belgische wedstrijden. Luxemburg, dat is Berdorf. Verder is er niet zo overdreven veel te vinden. Misschien enkele kleinere zaaltjes maar dan met een tekort aan klimmers en dus ook aan ambiance.
Heb je nog andere passies?
Ik sta al eens graag op een snowboard. Als ik twee weken vind om te vertrekken dan ben ik weg maar na één week heb ik al vaak weer zin terug te keren om te gaan trainen en te klimmen. Daarnaast, als ik niet aan het klimmen ben, ga ik ook graag eens een stapje in de wereld zetten met mijn niet klimmende vrienden (we zouden een nieuwe naam moeten vinden voor hen, niet-klimmer klinkt zo minderwaardig.). Of ik breng wat tijd door op de moto. Binnenkort hoop ik mijn rijbewijs op zak te hebben.
En wat zijn de toekomstplannen?
Projecten zijn er steeds. Op vlak van reizen staat er momenteel niets concreets gepland en er zijn zo veel gebieden te ontdekken. Ik probeer overal wel wat projecten te hebben zodat ik steeds wat keuze heb. En ik probeer ze ook steeds snel af te werken om niet te lang op één plaats geblokkeerd te zitten.
Klim ze!
Tijl