Denk aan het milieu. Denk na voor je print!15-9-2010
Over setjes en organisatorische blunders
TijlVan 9 tot 11 september ging in Edinburgh, Schotland, het Word Youth Championship door. Na een vlotte reis, met vliegtuig en Engelse tegendraadse huurauto’s, kwam het Belgian Youth Climbing Team op 8 september ’s avonds rond etenstijd aan in het, door de Engelse coach aangeraden, hotel. Vorig jaar tijdens een manche van de European Youth Series ontdekte het team dat er van Engelse culinaire virtuositeit weinig sprake is, dankzij de Engelse coach viel dat dit jaar een pak beter mee.
Na een goede nachtrust begon dag 1 eerder gezapig met de start van de kwalificaties om 11u. Een minuut stilte voor Chloé Graftiaux tijdens de technical meeting getuigde van een zeer mooi gebaar van de IFSC uit, daarna ging het aan een razende vaart. De 430 deelnemers uit 39 verschillende landen werden vlot naar en door hun eerste kwalificatieroute geloodst. Enkele opvallende zaken vielen te noteren:
Ook dag twee, die een pak vroeger start met de demonstratie al om 8u, verloopt zeer vlot. Tegen 15u in de namiddag kan de Belgische delegatie al gaan uitrusten in het hotel of, voor diegenen die niet in halve finale zitten, een bezoekje brengen aan het oude centrum van Edinburgh om te bekomen van de emoties:
Dag 3 is de dag van de finales en kondigt zich al in het programma als zeer lang aan. Een kleine organisatorische chaos bij binnenkomst van de isolatie of gewoonweg de zaal als toeschouwer loopt door in onduidelijkheid over het juiste startuur en startvolgorde maar uiteindelijk is het met ‘slechts’ anderhalf uur vertraging dat Loïc (top, ex aequo met Sebastian) en Anak (ex aequo 2e na Hannah Bähr (GER)) zich voor de finales geplaatst weten. Na 30 minuten uit isolatie kon Anak die als laatste klom al weer de isolatie in om de, in totaal voor die dag, 8uur isolatie vol te maken. De andere twee Belgische halve finalisten, Laura en Sebastien wisten elk mooi wat plaatsen goed te maken met respectievelijk een 23e en 18e plaats als resultaat.
En bij de finales blijkt organisatorisch het hek volledig van de dam. Ondanks de zeer geapprecieerde inzet van de plaatselijke vrijwilligers lukt de organisatie er niet in duidelijkheid te scheppen over het juiste startuur en de volgorde waarin de verschillende categoriën moeten aantreden. Door de slechte communicatie vertrekken uiteindelijk de eerste klimmers met, met moeite, een kwartier opwarming in de armen de zaal in. Onze Belgen hebben het geluk niet als eersten aan beurt te zijn.
Zo kan Loïc toch een degelijke opwarming afwerken die hij letterlijk verzilvert met een indrukwekkende tocht richting laatste grepen. Enkel Sebastian Halenke, die nog een rust vlak voor de laatste drie passen wist te vinden geraakte hoger. Een verdiende kampioen en een zeer tevreden tweede Loïc: “Ik keer zeer tevreden terug van dit WK. Vooral het vertrouwen dat ik putte uit de kwalificaties en in de halve finale maakte het verschil. Sebastian was gewoon sterker.”
Anak treedt als derde laatste aan. Een onduidelijke beginpas laat haar supporters al even bibberen maar daarna klimt ze gestaag en op haar gekende gecontroleerde stijl steeds hoger in de route. In de sleutelpassage die het verschil maakt voor het podium kan ze een setje niet inpikken en hoewel ze meer bewegingen dan wie ook maakt en een greep tikt waar de anderen enkel van konden dromen nekken twee overgeslagen setjes haar prachtprestatie. Een scheidsrechterlijke beslissing plaatst haar op de tweede plaats. De ontgoocheling was, ondanks de schitterende prestatie over het hele weekend, groot.
Verder noteren we:
Een organisatorisch tumultueus wereldkampioenschap kent zo toch zijn verdiende kampioenen. Dat het sportklimmen een groeiende sport is mag overigens blijken uit het feit dat de in totaal 18 medailles verdeeld werden over 10 verschillende landen.
Tijl