DE kliMAX

Ondanks het feit dan klimzaal Klimax te Puurs onlangs haar status van nieuwste en knapste zaal van het land kwijtspeelde, slaagden de organisatoren van GOLDFINGER er vandaag in, haar uitstraling en aantrekkingskracht terug op het hoogste peil te brengen.
Hun recept: een keure van topklimmers, een uitzinnig publiek en een knappe organisatie.

Dat het Belgische competitieklimmen in de lift zit, moet al een tijdje niet meer gezegd worden; maar dat onze Belgische topklimmers zich niet (meer?) moeten schamen tegenover de buitenlandse halfgoden, bewezen ze vandaag zelf: waar sommigen dachten dat de zeven geselecteerde mannelijke Belgische deelnemers eerder als bladvulling moesten dienen, bleek dat helemaal niet waar te zijn. Zij verdedigden zich met glans: de meeste zagen zelfs de kans om buitenlandse deelnemers achter zich te laten!

De heren kregen als eerste route een stevige 8a route voorgeschoteld: mooi opgebouwd, maar met een zeer eliminerende pas net onder de uitklim. Zo eliminerend, dat geen enkele mannelijke klimmer de beweging kon maken. De tweede route (8b) begon met een keiharde jetté, waar niet iedereen onverdeeld gelukkig mee was, bij klimmers noch publiek. De spektakelwaarde van een dergelijke blokpas is hoog, maar past niet echt in een moeilijkheidscompetitie. De derde ronde bestond erin de 8b-route opnieuw (après travail) te klimmen.
De dames kregen een soortgelijk programma, maar dan met een 7c en een 8a-route. De 7c-route begon vrij gemakkelijk (al is dan natuurlijk relatief...) maar kende een beetje hetzelfde probleem als de 8a van de heren: de schifting gebeurde bijna altijd op hetzelfde punt, een verre beweging met de linker hand naar een aflopende inbouw.
Toch moeten we de routebouwers, Christian Rolfs en Michel Devogel feliciteren: de routes waren stuk voor stuk visueel aantrekkelijk.

Jonge leeuwen

Als oudste deelnemer blijft Johan Mus zijn rol als pater familias goed spelen en toonde hij ons terug waar ervaring al niet voor goed is: feilloos routelezen, rustpassen ontdekken, rustig en beheerst klimmen, maar vandaag moest hij toch 3 landgenoten laten voorgaan.
Abraham Jerome zag een podiumplaats aan zich voorbijgaan toen in de tweede ronde zijn linker voet van een greepje afschoof, wat ook Simon Wandeler overkwam. Aan de gladheid van de greep zal het echter niet gelegen hebben: enkel de twee François' deden in deze ronde beter. Jérome, die zich naar het schijnt slechts een paar maanden per jaar met klimmen bezighoudt, begint stillaan uit te groeien tot een echte klepper: waar hij zich toont, wint hij... van de andere Belgen.
Snelheid en lenigheid zijn het handelsmerk van Julien André. Dat hij ook op de goede weg zit, mag duidelijk wezen: deze 17-jarige Waal heeft al wat in zijn troffeeënkast staan, zowel indoor als outdoor.
De meest veelzijdige van het trio is echter Nicolas Favresse: hij klom reeds meerdere 8c en 8b-routes en werd in februari Belgisch kampioen blokklimmen. Van hem werd vandaag het meeste verwacht, maar door pech in de eerste route kwam hij niet verder dan een 7e plaats. In de tweede route herpakte hij zich en behaalde er het derde resultaat. Door dat ene foutje in de was hij spijtiggenoeg niet geplaatst voor de derde ronde.

Ladies ...

Bij de dames staken drie deelneemster boven de andere uit: Martina Cufar, Anna Tina Schulz en onze eigen Muriel Sarkany.
Muriel had bij de 7c blijkbaar wat last om de route in te lezen: ze vergat ongeveer halfweg de rand te gebruiken om naar een verre aflopende inbouw te gaan en miste, haar kleine lengte speelde hier dan ook nog in haar nadeel. Deze eerste crux nekte tevens Chloë Minoret, Martina Artioli, Elena Choumilova en Elena Ovchinnikova, die allen toch wel een pak groter zijn dan Muriel. Enkel Anna Tina Schulz kon de pas trekken en Martina Cufar was de enige die de route kon uitklimmen, de eerste en tevens de laatste TOP van de dag.

De 8a-route bleek voor enkele deelneemster veel te zwaar: Liza Lauwers, Ulla Walder en Maria Ene sneuvelden vrij laag in de route. Elena Ovchinnikova was beter gerecupereerd van de eerste ronde, maar toch viel ze vroeger dan de duidelijk vermoeide Elena Choumilova. Anna Tina Schulz maakte een zeer goede indruk, klom soepel en zag er heel fris uit. De spanning steeg ten top toen Muriel Sarkany verder klom dan alle heren samen: ze haalde de op vier na laatste greep. In deze ronde werd ze enkel bedreigd door Martina Cufar, die drie grepen lager in het touw ging hangen.

Maar dan was er nog de derde ronde: de vijf klimsters met het beste resultaat uit de vorige twee rondes, mochten de 8a-route nogmaals klimmen: een ultieme test, wanneer het op recuperatie aankomt. Muriel Sarkany en Anna Tina Schulz bleken nog de meeste reserves over te hebben en konden hun prestatie van ronde twee nog verbeteren. Voor Martina Cufar was het er net iets teveel aan; zij kon haar vorige prestatie niet meer overtreffen.
Muriel en Anna Tina bereikten op een tiental centimenter na dezelfde hoogte.

De grote overwinnaar van vandaag was uiteindelijk Martina Cufar: dit heeft ze te danken aan haar TOP in de eerste route en de ietwat tegenvallende prestaties van Muriel Sarkany in de eerste ronde en Anna Tina Schulz in de tweede ronde.

... and Gentlemen

Bij de mannen werd veel verwacht van François Petit, François Legrand en Christian Brenna, huidig wereldkampioen. Deze laatste ontgoochelde echter: hij haalde niet eens de tweede ronde, evenals de rustig klimmende Stijn D'Haeseleer, een Marius Oniga die weer eens veel last had van de zenuwen en een zich goed verwerende Jerry Baets.

De 8a-route was goed opgebouwd, maar blijkbaar was er een iets te moeilijke crux ingebouwd, zo'n 6 grepen onder de TOP. Niemand, behalve Lucca Giupponi, slaagde erin de schuin geplaatste reglette te fixeren. De helft van het deelnemersveld bleef hier steken, de andere helft geraakte zo hoog niet.

François Petit zette de sterkste prestatie neer in de à vue-poging op de 8b-route. De gewraakte jetté aan het begin zorgde voor een snelle uitschakeling van de broertjes Bindhammer en Dino Lagni: zij misten alledrie en kwamen op de mat terecht zonder ook maar één setje te kunnen inpikken.

Net zoals bij de dames zorgde de derde ronde nog voor het nodige spektakel. Het werd een spannend gevecht tussen de vier eersten van de einduitslag, die hun prestatie van de tweede ronde elk konden verbeteren. Jérome Abraham liet nogmaals zijn onuitputtelijke vechtlust zien; Simon Wandeler verbaasde vriend en vijand met zijn lenigheid en kwam een handlengte verder dan Jérome.
François Legrand kwam het dichtste bij de TOP, drie passen verder dan zijn meest directe concurrent, Monsieur Petit, die op die manier de eindoverwinning aan zich zag voorbijgaan.

Het was een echte hoogdag voor het sportklimmen: we konden genieten van de kracht, lenigheid en doorzettingsvermogen van enkele buitenlandse topklimmers; de Belgische deelnemers bewezen ons daarbij ook nog eens dat ook zij kunnen meedraaien op internationaal vlak.
We kijken al uit naar GOLDFINGER 2001!

Je moet ingelogd zijn om een commentaar toe te voegen
Inloggen
Registreren