Michaël Timmermans

Jong en Belgisch...

6 augustus 2009,

De zomer van 2009 blijkt voor heel wat Belgen de bestemming Rodellar in petto te hebben. Zo kwam, na een verblijf in Senegal, Michaël Timmermans in dit Spaans, sfeervol klimmekka aan. Ook Michaël behoort tot de jeugdige Belgische toppers : meermaals Belgisch kampioen bij de jeugd, 7c+ à vue met Nouvelles plantations du christ in de Tarn en 8a+ redpoint met El fustigador in Margalef. Ook Rodellar moest weer knallen worden maar twee dagen na aankomst beperkten meniscusproblemen zijn bewegingsvrijheid tot de camping. Wat oefening en eelt in de handpalm verder kon je Michaël toch beneden in de vallei tegenkomen, gewapend met zijn camera. Als de ene passie niet meer kan uitgeoefend worden moet de andere maar voldoening brengen. Een interview.

Wanneer, hoe en waarom ben je beginnen klimmen?

Al van jongsaf aan klom ik net als vele anderen overal in en op. Bij mijn grootmoeder herinner ik me nog een tennisveld met dennenbomen ernaast. Ik heb er enkele keren helemaal boven in gehangen. Vanaf mijn 8 jaar nam ik deel aan verschillende stages in de Poseidon en begon uiteindelijk ook lessen te volgen.
Toen ik 12 was trok ik naar Stone Age om te klimmen. Ik zag daar het competitieteam in actie en dat was een motivatie voor mij om ook te beginnen trainen. Ik wou beter worden en in het competitieteam toegelaten worden.
Vanaf mijn 14e trainde ik met het team en nam ik deel aan competities.

Welk belang hecht jij aan competitieklimmen?

Al van in het begin vond ik competitieklimmen een plezante bezigheid, ondanks de tegenvallende resultaten. Op Belgisch niveau kon ik nog wel meedoen maar eenmaal Europees eindigde ik toch steeds vanachter in de rangschikking. Vooral de stress speelde me parten. Ondanks die tegenslagen bleef ik toch verder trainen met Christophe Depotter.
Het begon beter te gaan sinds een wedstrijd in Kranj, Slovenië, waar ik goed ziek was. Voor het mijn beurt was had ik me afgezonderd met mijn muziek. Ik klom toen stressloos en ondanks de nog steeds lage ranking hield ik er een goed gevoel aan over. Iets later stonden het OVJK en het BK op het programma en kon ik beide winnen, dankzij de muziek. Het maakt me niet echt uit wat er op staat, als het maar luid staat zodat ik me volledig kan afzonderen.
Ondertussen blijft wesdtrijdklimmen nog steeds een toffe bezigheid die me de motivatie bezorgt om te blijven door trainen. Ik train voor zowel wedstrijd als rots maar had de vakantie naar Margalef niet vlak na het BK gevallen dan was ik waarschijnlijk minder getraind naar daar vertrokken.

Is er ook bij u sprake van een rotsverslaving?

Tijdens de vakantieperiodes zeker wel. Vooral naar Céüse zou ik graag nog eens terugkeren. Ik was er nog maar een keer maar door een ijzertekort heb ik toen vooral veel geslapen…

Momenteel combineer jij je studies (geografie) met het klimmen op hoog niveau. Hoe bevalt dat?

In mijn eerste jaar heb ik veel geklommen en viel dat ook te merken aan de resultaten met de januari-examens. Ik was op geen enkel vak geslaagd en moest dan ook een tandje bijsteken. Dat het klimmen daar onder leed is evident. Ook in het tweede jaar, een tweede zit later, moest klimmen even van ondergeschikt belang blijven en waren de resultaten zowel op vlak van wedstrijden als op de rots pover te noemen. Het komend jaar kondigt zich echter veelbelovend aan. Ik legde al enkele vakken van het derde jaar af en ga dan ook veel kunnen klimmen en training geven.

Je volgde dit jaar het eerste deel van de nieuwe trainerscursus van de CAB. Wat zijn de plannen in die richting?

In november zijn het de examens ervan en daarna volgt nog een tweede jaar. De extra tijd die ik win dankzij mijn rustiger jaar geografie ga ik voor een groot deel spenderen aan meer training geven. Geografie is een studie die me interesseert maar ik wil er niet per sé in gaan werken. Training geven lijkt me ook een interessante piste waar mijn competitie-ervaring een mooie surplus kan zijn.

Favresse, Sarkany, Graftiaux, Le Menestrel, Huber, Bindhammer,… Het lijkt alsof Timmermans in de toekomst ook aan het rijtje toegevoegd kan worden. Is het een kwestie van genen of van ouderlijke hobby bij u en Loïc?

Onze ouders startten pas na ons met klimmen dus het zouden de genen dan moeten zijn. Wat wel opvalt, is dat het vaak de jongste van de twee is die best presteert. Niet dat ik dat erg vind, er is toch een groot leeftijdsverschil tussen ons beide (7j nvdr.) en we kunnen wel van elkaar leren.

Heb je nog andere passies?

Al sinds mijn 4 jaar ga ik jaarlijks een week skieën, stilaan nog enkel diepsneeuw gericht, en sinds enkele jaren leg ik me ook toe op fotografie. Ik heb pas sinds 1 jaar een reflexcamera en kocht me dit jaar twee nieuwe lenzen. Sinds kort, werk ik ook voor de site climb2climb.be dat ik met 3 vrienden opstartte.

En wat zijn de toekomstplannen? Verre reizen op het programma?

Op wedstrijdvlak staan de wereldbekers in Puurs, de master België-Holland en de Belgische boulderwedstrijden op het programma. Qua reizen hoop ik gewoon verder te doen zoals nu het geval is: Elke vakantie wel ergens naartoe ;-) maar dan liefst zonder de blessures die ik er deze keer bij gekregen heb…

Tijl

Michaël dankt zijn sponsors: 5.10, Climb2Climb

(0)

Drukken