Denk aan het milieu. Denk na voor je print!27-5-2012
De tweede wedstrijd van de European Youth Cup ging door in Moskou. Als een attractie op een buitensportbeurs voor de beter bedeelde Russen werden klimmers uit Noorwegen, Groot Brittanië, Servië, Kazachstan, Oekraïne, Rusland en België over drie dagen verspreid beproefd. Met de nieuwe speed-regel indachtig was er de nodige schrik voor gemakkelijke kwalificaties en finales die de tijd allesbepalend maakt. Het was niet helemaal zoals verwacht.
Vijf Belgen kozen ervoor de verplaatsing te maken en merkten al snel dat er geen cadeau’s werden gegeven. De allereerste route waar Maëlys Gillart, Koen Baekelandt, William Frimout en Loic Timmermans in mochten aantreden betrof een zo goed als verticaal technische puzzel die als het ware Freyriaanse kunsten vereiste. Loic weet deze horde te nemen en zucht achteraf : “Dat was nu eens een scary route...” Anak Verhoeven krijgt als eerste route een overhang voorgeschoteld en kan zich dan ook uitleven. De tweede route draaide alles om. Maëlys en William maakten van de gelegenheid gebruik om hun plaats in de finales op te eisen, Loic en Anak bevestigden. Koen strandt op een zucht van de finale.
De tweede dag was aan de junioren gewijd en dus ontspande het voltallige team met een wandeling en metro-avontuur doorheen Moskou en een namiddag siesta die ieder de kans liet op volle kracht de finaledag aan te vatten. In die finale mocht eerst Maelys (B) aantreden. Ze komt als tweede, negende na kwalificaties, uit de isolatie en klimt vol overtuiging en zonder aarzeling naar een vijfde plaats. Een geslaagde start van de finaledag.
Vervolgens de A’s. Hoewel de B’s een voldoende zware route voorgeschoteld kregen zat de vrees voor een speedscenario er nog steeds in. De mannen hadden echter een krachtig en stevig uitziende route kunnen observeren terwijl ook de vrouwen het niet onder de markt dachten te zullen hebben. William mocht als derde uit de isolatie. De harde route eiste zijn tol en na een mooi gevecht strandde hij op de 9e plaats. Loic schatte in dat er nog geen top was geweest en wist de zenuwen te bedwingen om de zwaarste blokpas net voor het einde beheerst en beredeneerd te overbruggen. Top en winst voor Loic.
In Anak’s categorie was een van de laatste klimsters de aanleiding tot een te stevig applaus om geen top te zijn. Ook de voorlaatste klimster kon van een oorverdovend applaus genieten en dus was de keuze snel gemaakt. Hoewel niet van haar gewoonte zette ze er stevig het tempo in en in amper 2 minuten en 40 seconden kon ze het topsetje inpikken. Met 25 seconden voorsprong een overduidelijke winst... met een wrange nasmaak. Anak becommentarieert: “Dit voelt niet eerlijk. Moest ik niet ingeschat hebben dat het topbaar was en dat er tops waren geweest had ik nooit zo snel geklommen.”
Het is te hopen dat de IFSC ook eens zal overwegen hoe deze manier van winnen ervaren wordt door winnaars en verliezers. Tot slot gaat het hier toch om leadklimmen of zoals vroeger de discipline genoemd werd ‘moeilijkheid’ en niet ‘snelheid’.
De resultaten van de Belgen in Moskou