Klimmen in Mexico

30 september 2011,

Eind vorig jaar besloten Christian Rolfs en David Leduc dat het tijd was om hun gedachten te gaan opwarmen in het exotische Latijns-Amerika. Na wat twijfelen viel de beslissing om het westernachtige noorden van Mexico te gaan ontdekken. Wanne Libot en Reyn van der Speeten maakten het team compleet en heel de maand april stond sportklimmen op het programma in het gebied tussen Monterrey en Mexico City. Hier volgt een korte beschrijving van alle klimgebieden die we onder de loep namen.

El Potrero Chico

Na een toch wel lange vlucht en een stop in een luchthaven van de overdreven paranoïde USA, waar tot grote frustratie van allen tot op het bot werd onderzocht of je geen explosieven zou hebben ingeslikt om een aanslag voor te bereiden op hun teergeliefde landje, arriveerden we in het warme en ontvankelijke Mexico, Monterrey.
Het eerste gebiedje dat op onze lijst stond was El Potrero Chico. Een gebied dat het beste te beschrijven valt als een enorme spitsvormige rotswand midden in een dor woestijnachtig cactuslandschap.

Locatie: Hidalgo, dichtbij Monterrey.
Klimstijl: kalksteen, sportklimmen, vooral lange lengtes tot 26 pitches / 600 meter, van 5de graads multipitches tot 7c’s van 500 meter (El Sendero Luminoso) en één spectaculaire overhangende wand met routes tot 8a en tot 12 touwlengtes lang (Outrage Wall). Een aantal sportklimsectoren met colonettes en een minder interessant bouldergebied.
Seizoen: november tot februari, maar je kan ook, zoals wij, jezelf gezellig komen roosteren in de felle aprilzon en de dagelijkse 40°C.
Faciliteiten: 3 campingsites, op ongeveer 1 km van de dichtstbijzijnde sectoren. Ongeveer 5 dollar (80 pesos) per dag, met zwembad.

Het klimgebied bestaat uit mooie, vaak redelijk stevige rots, op een klein aantal gevaarlijke stukken na. Enorm interessant voor wie graag lange lengtes klimt. Wij klommen onder andere Timewave Zero, een 24 lengtes tellende route tot 7a, die je tot aan de top van de wand brengt. Vroeg beginnen is wel noodzakelijk, het best start je rond 5-6u. Op de indrukwekkende overhangende wand Outrage Wall klommen we een route van zeven lengtes tussen 7a en 7c+ met ons vieren. Wanne lukte er in deze volledig te flashen. Het is wel zeer ongezond om dit te klimmen in de zon, het resultaat was een lichte dehydratatie en lekkere koppijn van een zonneslag. Ook enkele mooie korte sportklimlengtes hebben we getest in de sector Surf Bowl, veel colonettes en overhangend, tussen 6c en 8b. Als je alleen maar enkele lengtes wilt sportklimmen is dit echter niet het meest interessante gebied.
Soms zijn de lange routes niet gemakkelijk te vinden onder andere door de matige topo. Daardoor kan je al eens hetzelfde voorhebben als Wanne en David: zes uur in een cactussenoerwoud verdwaald raken en brokkelrots solo moeten afklimmen om uiteindelijk niet eens aan het begin van de route te geraken.

Jilotepec

Na een dikke week besloten we om een auto te huren en reden we met ons vieren en een Colombiaanse maat, richting het noordoosten van Mexico City. In de hoofdstad zelf trachtte de corrupte politie ons te bestelen voor een virtuele overtreding, maar dit kwam na een lange onderhandeling met tussenkomst van een officier goed. De politie in dit land is duidelijk gevaarlijker dan wie dan ook, de lokale bevolking wordt regelmatig afgeroomd of letterlijk bestolen door de zeer sympathieke flikken.

Locatie: Jilotepec, noordoosten Mexico City.
Klimstijl: conglomeraatachtige vulkanische basaltrots, zeer stevig. Korte en krachtige routes met boulderige passen. Indrukwekkende overhang met vele routes tot 45m. Vooral routes boven 6c-7a, pittige kwotaties.
Seizoen: heel het jaar door. Erg aangenaam klimaat en gelegen in een bos op 2000m hoogte waardoor het er niet te warm is.
Faciliteiten: vrije campingzone zonder douches, met WC’s en lavabos, slapen in het bos op 10 minuten stappen van de rotsen en op 10km van het leuke dorp Jilotepec waar alles te vinden is wat je nodig hebt.

Wat Jilotepec zo interessant maakt is het mildere klimaat, het speciale type rots met uit-stekende blokken zoals in conglomeraat, maar erg stevig dan wel. Ook de gezellige sfeer samen met de locals en de Mexicaanse topklimmers die daar het weekend komen doorbrengen maakt van dit gebied de nummer één voor het sportklimmen in Mexico.
Reyn klom er zijn eerste 7c en Wanne lukte het om met een 8a+ één van de indrukwekkende lijnen (45 meter) van het massief op zijn lijstje te schrijven. De twee zwervers Christian en David werkten wat 8b’s uit zonder te kunnen toppen. Een mooie 7c ging er wel à vue aan.

El Chonta

Na enkele dagen in Mexico City met de lokale klimmers te hebben opgetrokken volgde de rit naar El Chonta. Niet eenvoudig te vinden, zeker niet ’s nachts op het platteland en met ons gebrekkig (of eerder onbestaand) Spaans. Tijdens de heenrit zijn we rond 2u ‘s morgens zelfs in een bordeel beland, denkend dat het om een gezellig cafeetje ging. De volgende ochtend, speurend onder het snikhete woestijnzonlicht, kwamen we terecht in een soort familieboerderij. Een wrakachtig huis, met tientallen varkens, kippen, honden of koeien die vrij rondlopen, tonnen afval dat rondslingert en een vreselijke geur verwelkomden ons. Dit is de plaats waar je moet zijn om tot ‘El Chonta’ te geraken. We huurden er drie ezels om onze vele liters water en kilo’s materiaal te dragen en begonnen aan een tocht van anderhalf uur in de hitte en tussen de stieren.

Locatie: zuiden van Mexico City, in de richting van Cuernavaca, dichtbij ‘Grutas de Cacahuamilpa’.
Klimstijl: gigantische kalkstenen grot met honderden stalagtieten. Redelijk nieuw, dus veel afbrekende rotsen. Lange routes op overhangende wanden, moeilijkheid is verzuring en weerstand. Veel routes van 7a tot 8a, en een aantal routes van lager of hoger niveau, met 1 kort 8c’tje. Ook nog een multipitchroute van 7 kortere lengtes in volledige overhang, genaamd Malafama (7c+).
Seizoen: best kom je hier in de lokale winter. Zon is geen probleem aangezien je constant geborgen zit in die ene reusachtige grot. De hitte kan daarentegen wel tegenvallen, daarom is het aangeraden om 4 liter drinkwater per persoon per dag mee te brengen.
Faciliteiten: Geen. Slapen in de donkere grot tussen de vleermuizen, op oneffen terein, best aan de kant of buiten waar de stalagtieten je in je slaap niet kunnen doorboren. Geen WC’s, wel op driekwartier wandelen een riviertje waar je je kan wassen.

El Chonta is de moeite waard enkel en alleen al om de speciale atmosfeer. Je zit dag en nacht in een donkere grot in woestijnachtig gebied, zowat in the middle of nowhere. Het klimmen is puur fysiek op grote grepen en met vele rustpunten, meestal geklemd tussen twee grote stalagtieten of met een knieklem. Soms is het wel opletten wanneer grepen van meerdere kilo’s zwaar plots afbreken.
De grot is zo fenomenaal groot dat wij allemaal een halfuur moesten bekomen van de verwondering! Een paar van de minder gemakkelijke 8a’s gingen eraan, en ook in Malafama (7 lengtes pure overhang en dak, 7c+) zijn twee van ons gaan voelen. Eens boven in Malafama bleek de lange terugwandeling zonder schoenen in de cactussen en in zwaar onweer de perfecte afsluiter van de week voor Reyn en Wanne.

El Diente

Na drie weken Mexico met ons vieren, besloot ik om naar het zuiden te trekken en keerden Christian, Wanne en Reyn terug naar het noorden om nog één week lange lengtes te klimmen in El Potrero Chico en vervolgens terug te keren naar Belgenland. Samen met een aantal klimmers die ik ontmoet had in ‘El Chonta’, ging ik een paar dagen boulderen in El Diente, een mooi bouldergebied met zeer leuke sfeer waar de politie wel weer van de partij is.

Locatie: op 10km ten noorden van de tweede stad van Mexico, Guadalajara.
Klimstijl: boulderen op regletten, met ook een aantal routes tot 15 meter lang. Ongeveer 200 boulderroutes in alle graden tot V12.
Seizoen: een zo goed als nooit ideaal klimaat, maar wel heel het jaar door net doenbaar. Snikheet, droog en dor gebied. Sterk aangeraden om na 6u ’s avonds pas te starten met klimmen in het warme seizoen.
Faciliteiten: beperkte faciliteiten dichtbij het bouldergebied, wel een soort van campingzone. Ook kleine hostels nabij, en vooral in de metropool Guadalajara vind je alles wat je maar wensen kan. Eenvoudig én zalig om bij de lokale klimmers te logeren.

David

(0)

Drukken