Muriel Sarkany ontdekt Heraklea

Ik besloot om van mijn gedwongen rust te profiteren (vingerblessure) om een nieuw bouldermekka in Turkije op te zoeken, Heraklea (Bafa Gölü). Een locatie van grootse schoonheid waarvan het gerucht de ronde gaat dat het potentieel er zelfs groter zou zijn dan in Fontainebleau… Op 100 km van Bodrum, rond een meer verbonden met de Egeïsche zee ligt de oude stad Heraklea, tegenwoordig gekend onder de naam Kapikiri en nog steeds voorzien van enkele tekenen van lang vervlogen tijden (tempel voor Athena, theater,…).

Bij aankomst blijkt het landschap werkelijk een droom te zijn voor klimmers, de boulders strekken zich tot buiten het gezichtsveld uit. Een immense chaos van okerkleurige rotsblokken ligt er ons op te wachten.
In Kapikiri vind je een resem herbergen maar de herberg die aan de klimmers aangeraden wordt is de « Pélikan », je kan er zelfs een kleine crashpad lenen(wegbeschrijving hangt uit aan de ingang van het dorp). Er is nog geen topo voorhanden maar deze is in voorbereiding en er zijn natuurlijk wel al wat aanwijzingen en tekeningen die voorlopig dienst doen als topo.
Het pension biedt naast een mooi uitzicht over het Bafa meer, een half-pension voor 20 euro/pp. Zonder twijfel kun je wel over een klimmerstarief onderhandelen, maar op vlak van eten zul je zeker niet teleurgesteld zijn. Het ontbijt en andere maaltijden zijn rijkelijk en om de vingers bij af te likken.

De moeilijk ontcijferbare «topo» geeft spijtig genoeg geen echte aanwijzingen om de boulders terug te vinden. Je moet weten dat het bouldergebied immens is. Er liggen rotsblokken zo ver het oog reikt maar als je van dichtbij gaat kijken wordt al snel duidelijk dat een minderheid echt beklimbaar is. Nadat we dankzij de info van de eigenaars van het pension enkele sectoren konden vinden proberen we de tekeningen te ontcijferen en wat te klimmen. Opwarmen is zeer moeilijk door een tekort aan schoon gemaakte boulders onder de 7a. De geopende boulders zijn toch niet de mooiste die ik al klom en zijn vaak hoog genoeg. Het afklimmen is vaak moeilijk en daarom eindigen niet alle boulders bovenop de rotsblokken. Toch wat frustrerend als de essentie van klimmen juist boven geraken is.

De daaropvolgende dagen geven we het uitzichtloos zoeken naar de boulders van de topo op. Door het ontbreken van recente magnesiumsporen veronderstellen we dat al lang niemand nog kwam boulderen. We besloten dan maar om op wandel te gaan en onze eigen boulders te openen. Al snel leefden we ons uit en begonnen we deze nieuwe stijl van klimmen te appreciëren. Het vraagt wat meer tijd maar de voldoening is er des te groter. Ondanks dat we toch enkele keren onverwachts, een greep in de hand, met het achterwerk op de grond belanden konden we toch goed klimmen. Een volgende keer zullen we zeker het nodige materiaal om de boulders te kuisen meenemen.

En ondanks dat we de enige klimsters in de buurt waren, waren we slechts zeer zelden alleen. Steeds weer opnieuw verschenen er dorpelingen in het midden van de chaos van rotsblokken om allerlei zaken te verkopen (armkettingetjes, sjaals,...). Het is wel wat vermoeiend maar ook wel nuttig, de meesten kennen immers de weg doorheen deze immense doolhof.

Als besluit stel ik graag dat deze bestemming niet vergeleken kan worden met Fontainebleau, maar met een gezonde dosis motivatie om boulders te zoeken en uit te werken valt er zeker een mooi bouldergebied van te maken. De zoektocht naar boulders doorheen dit fabelachtig landschap, onder een aangenaam zonnetje, is zeer plezant en ideaal in de maand november, wanneer er elders slechter weer voorspeld wordt. Bafa Gölü is een waardig alternatief. Als je er echter naartoe wilt trekken om stevig te presteren dan wacht je misschien best nog een jaartje of twee.
Om de Turken die de site ontdekten en topograferen te contacteren : [email protected]

Muriel

Meer fotos op de site van Muriel

Praktisch

Neem het vliegtuig naar Bodrum, vandaar vervolg je uw weg met de bus naar Izmir tot in Bafa (kijk goed na of de bus er wel degelijk stopt). Vervolgens moet je op eigen kracht verder tot in Kapikiri (10 km). Op de baan tussen Bafa en Kapikiri zul je ter hoogte van het dorp Gölyaka het landschap plots zien veranderen van weidegronden naar een chaos van rotsblokken.
Met de auto neem je de weg van Milas naar Izmir, en volg je ter hoogte van Bafa op ongeveer 20 minuten van Milas richting « Kapikiri 10km ».
Pension Pélikan : (0252) 5435158.

Je moet ingelogd zijn om een commentaar toe te voegen
Inloggen
Registreren

• 
• 
• 
•