Val di Mello

No solo di Boulder

Val di Mello is dankzij de jaarlijkse ?Melloblocco? meeting vooral bekend voor het blokklimmen. Naast boulders vind je in de Mello vallei ook verschillende immense granieten wanden, maar eentje steekt er met kop en schouders bovenuit, de Qualido, een immense onafgebroken wand van ongeveer 800 meter op zijn hoogste punt. Ook Europa heeft zo zijn ?big walls?, je hoeft dus niet per sé naar verre oorden af te zakken.

Qualido

Op de Qualido liggen een 20-tal routes van 300 tot 950 meter. Vanuit de vallei loop je 1.5 uur aan tot de voet van de wand. Aan de voet is er een beschutte bivakplaats (?Hotel Qualido?) en een riviertje voor water. De relais zijn gespit, de spits variëren van 8 mm tot 10 mm afhankelijk van de route die je kiest. De behaking is er als volgt; wanneer je friends en nuts kunt plaatsen zijn er geen spits voorzien, wanneer je geen plaatsingsmogelijkheden hebt is het aantal spits zeer beperkt, in elke route zijn wel enkele spectaculaire ?run-outs?. Slaghaken zijn soms aanwezig in de wand, vooral in de stukken in artif. Doch zelf slaghaken meenemen is geen overbodige luxe. Door het beperkt aantal spits en compacte graniet is het routeverloop niet altijd even duidelijk. De meeste routes kunnen worden vrijgeklommen met een niveau van 7b/7c. Deze lengtes kan je ook artificieel klimmen, de moeilijkheid varieert dan tussen A1 en A3 afhankelijk van de route. De meeste routes zouden op één lange dag beklimbaar zijn, doch voor de langere routes is het best om een portaledge te voorzien.

De makkelijkere routes op de Qualido zijn onder andere Magic Line (voornamelijk dal?), Stargate, Artemisia, Melat en Vertical Holidays (A2). Wat het klimmen voor ons zo bijzonder maakte op de Qualido is de combinatie van het typische graniet klimmen en het avontuurlijk karakter van de route en omgeving. Naar onze indruk wordt er niet al te veel geklommen. Klimmen als enige cordée in heel de wand is er geen uitzondering. De behaking is tot een minimum herleid en het routeverloop is niet evident, dit geeft je soms het gevoel van een route te openen. Neem daarbij een prachtige pure ongerepte omgeving en het plaatje is compleet.

Artemisia

Na een mix van Italiaans, Spaans en Engels gebrabbel met Simone, de eigenaar van Bar Monica (lees verder) kozen wij voor Artemisia. Enkele hoogtepunten in deze route.

De eerste zes touwlengtes leveren meestal mooie technische passen op wrijving op. Het lezen van de route is niet evident. Van op de meeste standplaatsen zie je niets van voet- of handgrepen op dat compacte grijze graniet. Eens je vertrekt duiken afgeronde steuntjes en greepjes voor je op, en dan is het zoeken naar de juiste combinatie.

Net voor de relais van de derde lengte ligt een van de ?cruxen? van de route. Deze staat gequoteerd op 6b. De ?dal? quotaties in Val di Mello kan je vergelijken met de FB quotaties, ze voelen een pak zwaarder aan, zeker wanneer je niet vertrouwd bent met dat type klimmen. Tot één meter voor de relais gaat alles min of meer goed, daar moet je je wagen aan uitzichtloze zware wrijvingspas minimum zes meter boven de laatste spit. Om tot die pas te geraken is het al redelijk pittig dalklimmen, zonder enig rustpunt. Nadat we beiden de pas elk zeker vijf keer hadden geprobeerd, inclusief telkens het ?tricky? afklimmen tot aan het rustpunt aan de spit, gaven we de strijd op en kozen we voor een ?natuurlijke oplossing?. Met een lange dennentak waaraan we een fifi-hoek bevestigden met hulptouw konden we in de relais ?haken?. Zo lag de weg naar boven terug open.

De vierde lengte (L4) is mentaal ook ?gene zever?. Lengte vijf en zes zijn zeer mooi en technisch en brengen je aan het eerste dak (A1 of 7b+). De volgende 2 lengtes van hetzelfde, zesde graads met 7b of A1. Af en toe is er wel enig materiaal in de wand maar het blijft toch meppen en steken om de A1 stukje te overwinnen. L10 bezorgt je enkele pittige blokpassen (6b) om een verticale pijler te overwinnen. Via twee barsten in (L12) sta je op een soort pijler. Daar twee gemakkelijke lengtes (L13 en L14) maar niet evident qua routeverloop. L15 voelt zeer hard aan, waarschijnlijk lag het aan de vermoeidheid. Vòòr en in de crux valt niet veel te plaatsen, slaghaak meppen dus. Hebben we laten steken voor de volgende (vermoeide) klimmers. Nog een fysiek zware barst in L17 en dan nog leuk 2 touwlengtes dalklimmen in de typische Val di Mello stijl. Afdalen gebeurt door middel van rappels in de route en gaf bij ons geen touwproblemen.

Opwarmers voor de Qualido

Het grootste aanbod in Val di Mello zijn avontuurlijk klimroutes. Val di Mello is ook gekend om zijn dalklimmen. De lengtes op wrijving voelen zeer hard aan en zijn onderbehaakt (exposé). Oefening baart kunst en klimmen sterk onder je niveau is de boodschap. Hiernaast zijn er uiteraard ook barsten en spleten, overhang en verticaal terrein. De standplaatsen zijn soms op slaghaken, soms op spits. Deze info is niet altijd terug te vinden in de topo?s maar na even polsen in Bar Monica ben je een wijzer man. In het weekend kan het soms druk zijn in de klassieke routes, veel klimmers uit Milaan, Bergamo en omstreken brengen het weekend door in Mello.

In opgaande moeilijkheid enkele klassieke routes:

Alba del Nirvana
Deze ligt op de Tempo dell?Eden en is 135 meter lang. Voornamelijk 4de graads met enkele passen 5de graads (5c+/6a).

Kundalini
Of Il risveglio di Kundalini op de Dimore Degli Dei is 400 meter lang met maximum moeilijkheid van 6a+. Deze kan je omzeilen in A0. Overwegend 4de en 5de graads, enkele stukjes 6a, met zeer mooie lengtes door barsten, dièdres en traversées op wrijving. Nogal wat materiaal reeds aanwezig maar het gebruik van friends en nuts is noodzakelijk in de meeste lengtes.

Luna Nascente
340 meter klimplezier op de Scoglio della Metamorfosi, deze ligt boven de Dimore Degli Dei, met maximum moeilijkheid van 6b, deze moeilijkste passen zijn zeer goed behaakt (slaghaken)en te omzeilen in A0, maar de route op zich is 6a obligatoire. Een mooie barstlengte 6a waar je bijna alles zelf moet steken volgt op de 6b/A0 lengte. De lengtes op plaat zijn slecht of niet behaakt maar onder de moeilijkheid van de route (4c/5a). Kundalini en Luna Nascente worden soms beiden geklommen op één lange dag. Waar Kundalini stopt ben je vlak aan de start van Luna Nascente. Aanloop naar Luna Nascente kan ook te voet (1-1.5 uur).

Oceano Irrazionale
Deze route ligt op het bovenste deel van de Precipizio degli Asteroidi, een granieten blok van 500 meter, het onderste deel heeft een hoogte van 300 meter (Altare). Hierop lopen vooral dalroutes, zeer hard gequoteerd, onderbehaakt en niet tot zeer moeilijk af te zekeren. Via een avontuurlijke wandeling (beste beschrijving in topo Jörg Van Känel) bereik je het bovenste deel van de Precipizio (1-1.5 uur). Daar starten een 8-tal routes. Oceano Irrazionale volgt een verticale barst van 150 meter tot een dak, daar traverseer je via een horizontale brede barst onder het dak om rechts van het dak uit te klimmen. Hier liggen de moeilijkste lengtes (max. 6b). De verticale barsten zijn goed af te zekeren, de horizontale barst minder door haar breedte. Na het dak baan je je een weg door een zee van graniet via dal en barsten. Afdalen gebeurt via rappel (speciaal geïnstalleerde lijn links op de Asteroidi), kan ook te voet maar zeer complex. De Altare kan ook worden afgedaald via een rappellijn, eveneens uiterst links gesitueerd.

Hiernaast zijn er nog tal van routes te ?ontdekken?. Door de beperkte info in topo?s en in de meeste routes het gebrek aan behaking is elke route als het ware een kleine ontdekkingstocht.

Nuttige Informatie

Overnachten kan op camping Sasso Romenno voor 16 euro voor 2 personen/dag. In het begin van de Mello Vallei is er ook de refugio/pension Gatto Rosso. Iets verder in de vallei heb je ook nog een kleinere refuge.

In San Martino zijn er 2 kruidenwinkeltje, een krantenwinkel, dé bar Monica en daar recht tegenover een goede Pizzeria. In de klimwinkel ?Fiorelli Sport? is voldoende klimmateriaal te vinden. De Bar Monica wordt geopend door Simone Pedeferri. Hij heeft zowel veel boulders als big walls geopend en kan je steeds bijkomende info geven. Topo?s en internet kan je in de gezellige bar raadplegen met een unieke ?love? capucino van 1.5 euro.

Tijdens de weekends en in juli en augustus, wanneer het heel druk kan zijn, kan je niet tot in de Mello vallei rijden met de wagen. Voor 1 euro neem je de pendeldienst die vertrekt op de parking in San Martino. Te voet doe je er 15 minuten over.

Topo?s

• Website Paolo en Sonja: duidelijke info en schetsen over alle klimroutes op de Qualido, af te halen in pdf!
• Val di Mello, 9000 metri sopra i prati (Paolo Masa, Jacopo Merizzi) De meest volledige topo, enkel in het Italiaans, beschrijving als schetsen nogal onduidelijk, weinig info over de Qualido, veel van deze info ook te vinden op www.valdimello.it. Enkel ter plaatse verkrijgbaar.
• Arrampicata Sportive e Moderne Fra Lecco e como (edizione Versante Sud, www.versantesud.it) Een gedeelte gewijd aan Val di Mello, avontuurlijke routes zijn niet opgenomen in deze topo
• Plaisir Sud, Jürg Von Känel
  Een gedeelte gewijd aan Val di Mello, vooral de klassieke routes komen hier aanbod

Gorik Dirix en Helmuth Pottelbergh

 

Je moet ingelogd zijn om een commentaar toe te voegen
Inloggen
Registreren