Mountain Wilderness

De verdediging van de bergen, maar aan wat voor een prijs!

In 1989 neemt Jean-Claude Legros, een gekende klimmer uit het zuiden van ons land, deel aan een expeditie op de flanken van de Chogori, alias K2. Hun missie is redelijk uniek. In tegenstelling tot het logische doel van een toppoging op de meest mythische 8000'er kozen hij en zijn compagnons er voor om orde op zaken te stellen daar waar vijftig jaar aan expedities een vuilnisbelt hadden gecreeërd. Twee maanden en vele nachtmerries later zijn het niet minder dan 2 ton verbrand afval, 30.000 samengedrukte blikken verpakkingen, 20 kilometer verwijderde vaste touwen en twee gerepatrieerde menselijke lichamen die ze aan hun palmares konden toevoegen. De natuur kreeg zijn rechten terug, maar aan wat voor een prijs. Free K2: één van de eerste symbolische acties van de jonge organisatie Mountain Wilderness.

Deze organisatie zag twee jaar eerder het levenslicht in Biella, enkele maanden na de tweehonderdste verjaardag van de beklimming van de Mont-Blanc. Als reactie op het locaal initiatief dat een galadiner wou organiseren op het dak van Europa zelf, mobiliseren enkele bergliefhebbende klimmers zich om het utopische project van rechtzetten wat door mensen scheef getrokken is, aan te vatten.

Twee opvallende feiten die de aanleiding vormden tot een veelheid van de, door deze ngo, ondernomen acties in alle hoeken van de wereld. De missie van de organisatie kan je nalezen op de site van Mountain Wilderness België. Want, jawel, de vereniging vloog er stevig in met allerlei acties en als gevolg daarvan werd er afgelopen februari een Belgische sectie opgericht die zich als doel heeft gesteld ook hier in ons land het waardegoed van de organisatie te verspreiden en te ageren uit zijn naam.

Is Mountain Wilderness enkel en alleen een reactionaire organisatie? Dat is de vraag die we ons stelden toen we afgelopen maand deelnamen aan de algemene ledenvergadering in Brussel.

Er waren enkele grote namen van Mountain Wilderness International aanwezig, onder andere Richard Goedeke, internationale toezichthouder, Duitser van oorsprong en een activist die er van bij het begin bij was in Biella in 1987. Hij verduidelijkt ons de basisbeginselen van de beweging: "Mountain Wilderness heeft als fundament het streven naar het bewerkstelligen dat mensen een bijblijvende ervaring kunnen opdoen van hun bestaan... een ervaring die gerealiseerd moet worden te voet, in stilte, puur... Onze rol is het aanvechten van alle middelen die de toegankelijkheid van de bergen vergemakkelijken: kabelbanen, routes, via ferrata's?"

Anders gesteld, er kan volgens de organisatie enkel sprake zijn van een authentieke ervaring in een wild kader indien dat ontdaan is van alle overbodige materiële hulp. De mens van de 21ste eeuw heeft nood aan dit soort ervaringen in en met de natuur, waar bewust gekozen wordt voor een vrijwillige benadering, ontdaan van alle overbodigheden. Enkel de Wilderness of de "niet door menselijk ingrijpen gewijzigde wilde natuur", laat deze stijl van ervaringen toe. Een filosofische toets die als fundamentele waarde van de organisatie niet aangevochten wordt omdat er zoveel schrijnende voorbeelden zijn, rechtstreeks uit de realiteit, van het ongelijk van het tegendeel. Ongecontroleerde ontbossingen, anarchistische ontwikkelingen in de habitat, langdurige constructies zonder rekening te houden met het landschap, consumptietoerisme, overmatige vervuiling, enz.

Wat kunnen we eraan doen? Ageren, regelmatig reageren. Dat wordt, sinds Mountain Wilderness het levenslicht zag, bewezen door de tientallen door de organisatie georchestreerde projecten. Het gaat om min of meer gemediatiseerde acties met een ruime weerklank, waarbij verscheidene mensen niet aarzelen de vergelijking met de acties van Greenpeace te maken. Acties dus, die al even gekend zijn omwille van de resolute stellingname als het gaat om de bescherming van het milieu.
En nochtans zegt Jérôme Meessen, vertegenwoordiger van de Belgische onderafdeling, dat beide niets met elkaar te maken hebben. Het verschil zit hem in het uitgangspunt. "Mountain Wilderness doet niet aan ecologisme om het ecologisme. Zij doen aan ecologisme voor de mens. Een antropologische invalshoek, gericht op het welzijn van man en vrouw bij het uitoefenen van dagdagelijkse openluchtactiviteiten."

En wanneer men hem vraagt of Mountain Wilderness niet exclusief zal blijven voor een elite van fanatieke alpinisten antwoord hij dat het geen kwestie is van altitude doch wel van attitude... "We willen iedereen bereiken, zelfs indien dat onmogelijk lijkt." En dat is iets dat gerealiseerd kan worden door een sensibilisatie van alle beoefenaars van bergsporten, via het voorbeeld van enkele Belgische sportieve iconen. Jérôme Meessen voegt er nog aan toe dat de sensibilisatie vooral een middel is, niet een doel. Het doel ligt nog verder.

Het valt nog te bezien of de acties van de organisatie wel degelijk de zaken doen bewegen, hier in België. Maar wees er maar zeker van dat de kleine 200 personen die de verplaatsing maakten naar Brussel zich er 100 procent voor zullen geven. Ze zijn alvast allen lid geworden en hebben dit hopelijk gedaan voor de goede zaak en niet enkel voor de prijzen van Patagonia, vrijgevige peter van de organisatie, die je kon winnen...

Is het trouwens mogelijk om economische ontwikkeling en respect voor het milieu met elkaar te combineren? John Zopfi, vertegenwoordiger van het amerikaanse merk in België, gaf er even zijn visie op: "Het is slechts kwestie het juiste evenwicht tussen economie en milieubescherming te vinden. Een juiste balans."
Alles wijst er op dat dit inderdaad een geloofwaardige stelling is en de initiatieven die het terugvinden van dit evenwicht steunen worden steeds talrijker. Het is nu eenmaal een feit dat alle bergsporters en anderen die in contact komen met de bergen onvermijdelijk de overgang maken van pure gerichtheid op de eigen funbeleving naar een respect voor de omgeving die hen toelaat te genieten van hun spel? Gaandeweg dringt deze visie zich op aan elkeen en daaruit groeien dan organisaties als Mountain Wilderness. Gelukkig maar!

Bijkomende info

www.mountainwilderness.be (Belgische onderafdeling)
www.mountainwilderness.org (Internationaal)

Hubert

 

Je moet ingelogd zijn om een commentaar toe te voegen
Inloggen
Registreren