Blox 2005 finale manche

Wat er aan vooraf ging...

Deze winter, na het sluiten van de deuren op zaterdagavond, werd in Olympia 4 maal gestreden voor de winst in BLOX 2005. Met een nochtans magere opkomst in de eerste manche, kwamen er steeds meer en meer klimmers af op deze sympathieke wedstrijd. Was het voor de gratis deelname (een rariteit dezer dagen)? Ik weet het niet, maar het was volgens mij eerder voor de uiterst goede sfeer en de ontvangst in de zaal.

Een mix van boulders en sportklimmen zou het worden en dat is het dan ook geworden, telkens werden er parels van route's gebouwd.

Als local en routebouwer in de zaal, was het dan ook niet te verwonderen dat Micha alles won wat er te winnen viel. Maar het mag gezegd worden dat dit een knappe prestatie is, uitblinken in boulderen én sportklimmen. Wat ook niet vergeten mag worden is het feit dat Jonathan Foulon pas vanaf de tweede manche beginnen meedoen is, maar toch ook telkens weer knappe prestaties neerzette.

De finale zelf...

In Olympia weten ze hoe ze een wedstrijd moeten organiseren, een persoonlijke mening, maar werd alweer in de verf gezet door het verrassende karakter van de finalemanche. Daar er in voorgaande wedstrijden individueel gestreden moest worden, werd er deze keer geopteerd voor een wedstrijd in teamverband. Geen slechte zet blijkbaar, want al vlug bleek het een strategische avond te worden. Per team van 3 deelnemers moest er namelijk beslist worden wie aan welk onderdeel moest deelnemen. Er waren 5 opdrachten: a vue, speed, boulder, no feet en no hands... Elke deelnemer mocht maar aan 3 proeven meedoen, zodat er goed gekeken moest worden wie waar sterk in was.

De briefing was voorzien rond 18u00, maar naar aloude Olympia- (Limburgse?) traditie is dit lichtelijk uitgelopen, maar daar trok men zich weinig van aan... Een gewoonte went immers vlug!!!

De 18 deelnemers werden verdeeld over 6 teams en na een vlug beraad over wie wat ging doen kon men beginnen aan de a vue proef. Eerst moest een technische 6B in toprope overwonnen worden, zij die deze topten, mochten een 7A (+) op kop proberen!

Wat hier vooral te onthouden valt zijn de knappe prestaties van Micha en Jonathan, die beide de route topten en Boris Monsieur, die verbaasde met zijn stijl. Hij liet iedereen zien wat de term rustpas betekent. Toehook, lolotte, alles werd benut om optimaal te kunnen rusten.

De volgende proef beloofde veel spektakel op te leveren en inderdaad, het was de moeite. Voor het speedklimmen was Salah Boulbahaiem opgetrommeld om als tegenstander te dienen in de kwalificaties. Moet het gezegd worden dat niemand hem klopte? Hierna moesten de 8 snelsten het tegen mekaar opnemen in een afvallingssysteem. In de finale klommen Patrick Achten en Billy tegen mekaar. Met slechts een paar centimeter verschil werd Patrick hierin de snelste. Dus na ook de a vue gingen plaats een en twee weer naar  team C.

Boulderen dan maar! Hierin kon ik mijn team de broodnodige punten verschaffen. De opdracht was om in 3 kwartier 10 boulders te klimmen. Makkelijk? Niet echt...Er waren weer zeer knappe boulders op de wand gezet. Een drietal "opwarmertjes" en dan een paar mooie technische dingen. Ook hierin blonk Jonathan weer uit met het toppen van alle route's. De eerste plaats was dan ook voor hem. Tweede werd Micha  die er niet in slaagde het oranje probleem te klimmen. De derde plaats was uiteindelijk voor mezelf.

Voor de voorlaatste proef, de no-feet contest, was er een touwladder opgehangen en de opdracht was simpel: tot boven, of zo hoog mogelijk geraken in zo weinig mogelijk tijd. De enige die erin slaagde om helemaal tot boven te geraken was Jonathan, die hiermee bewees dat hij echt in alles uitblinkt. Tweede werd Billy, ook al uit het team C en derde ikzelf. Weer wat puntjes bij elkaar geraapt, maar na dit onderdeel was het al vrij duidelijk naar wie de overwinning zou gaan.

Verrassen is blijkbaar een van de sterke punten van de organisators, want als laatste opdracht, de no-hands contest,  moest telkens één teamlid met bokshandschoenen aan een wand beklimmen. Een opdracht voor de beste dalneukers dus. Wederom kwam de winnaar uit het C-team, Patrick Achten was degene die het hoogste geraakte, voor Micha en Bram Lambrechts.

De resultaten:

Daar dit een wedstrijd in teamverband was, is het moeilijk om individuele winnaars aan te duiden, vandaar het overzicht per team.

1e plaats: Team C (Jonathan Foulon, Billy, Patrick Achten)
2e plaats: Team A (Micha Vanhoudt, Kurt Laureyn, Igor Depoorter)
3e plaats: Team E (Kevin Ost, Joke Lenaerts, Kristof Desmet)
4e plaats: Team B (Claudy Vassart, Wim Hermans, Willy Merken)
4e plaats: Team D (Boris Monsieur, Ben Baert, Steven Vos)
5e plaats: Team F (Mark Depoorter, Bram Lambrechts, Toon Beckers)

Op naar de volgende editie...Ik zal alvast van de partij zijn!

Kevin

 

 

Je moet ingelogd zijn om een commentaar toe te voegen
Inloggen
Registreren