1% For The Planet

Kapitalisme en milieu-activisme, een onmogelijke combinatie?

De Verenigde Staten hebben geen al te grote naam als het aankomt op milieubescherming en de strijd tegen de vervuiling van onze planeet. Dat idee werd me onlangs bevestigd door een Amerikaanse vriend? (What do you say, Kyoto? How do you spell that?) Toch kunnen we het land niet over een kam scheren. Een van de meest opmerkelijke milieuprojecten ter wereld zag er vijf jaar geleden het licht: 1% For The Planet (1FTP).

De organisatie ademt een enorme betrokkenheid met ons milieu. Toch zal je de leden ervan, althans de meeste, niet op de barricade zien staan, noch gewapend met emmer en schop op een met olie doordrenkt strand. Het zijn bedrijfsleiders, managers of zelfstandigen die lid worden van 1FTP. De lijst van leden laat zich lezen als een bont allegaartje: de een maakt koffie, de ander energie; de een geeft financieel advies, de ander kayakles,? Maar allen maken ze dezelfde belofte: ieder jaar schenken ze 1% van hun omzet aan ecologische projecten. Daarmee is de voor de hand liggende naam van de organisatie verklaard.

?We moeten betalen voor de schade die we berokkenen aan het milieu. Daarom wachten we niet tot de overheid maatregelen neemt, maar leggen we onszelf een belasting op, of we nu winst maken of niet?. De visie van 1FTP is simpel. Geen uitgebreide tabellen over co²-uitstoot of het stijgend zeeniveau. Geen palaver op tafel, maar geld.

Elk bedrijf lijkt deze algemene ideaal wel op zijn eigen manier in te kleuren. Sunny Pitcher van Potomac Paddle Sport volgt de logische redenering: ?Als de rivieren niet in een goede gezondheid verkeren, kunnen we gewoon geen kayakles geven!? Niet verwonderlijk steunt zijn kayakschool organisaties die zich bezighouden met de conservatie van de Potomac-rivier. Daarna komt de meer pragmatische uitleg: ?We hebben een gezonde omgeving nodig om een goede omzet te hebben.?

There?s no business to be done on a dead planet!Zich engageren voor het milieu en winst maken, het ligt dicht opeen voor de leden van 1FTP. The website van de organisatie liegt er niet dan ook niet om: ?There?s no business to be done on a dead planet?. De slagzin lijkt rechtstreeks te komen van de overbekende (mede-)oprichter van 1FTP, ware het niet dat die al een andere slagzin had. 1FTP vindt zijn oorsprong in een idee van niemand minder dan Yvon Chouinard. De klimmer, zakenman en milieuactivist beslist in 1985 dat hij met zijn bedrijf Patagonia meer moet doen voor het milieu. Vanaf dan zal het bedrijf jaarlijks 1% van zijn omzet of 10% van zijn winst, naargelang welk bedrag het grootst is, wegschenken aan ecologische projecten rond het leefklimaat, de wildernis en de biodiversiteit. ?Telkens ik iets goed gedaan heb voor het milieu, heb ik winst gemaakt,? zal Chouinard later laconiek zeggen. Het wordt zijn motto om andere bedrijven over de streep te trekken om hetzelfde te doen. En daar is hij in geslaagd.

In vijf jaar tijd hebben 400 bedrijven zich aangesloten. Vooral de laatste jaren is de stijging van het aantal leden ongeëvenaard. Naargelang de publieke interesse in milieuthema?s toe neemt, beseffen ook meer bedrijven dat ze een duit in het zakje moeten doen. Tussen de regels door hopen ze met hun engagement meer klanten aan te trekken. Precies waar 1FTP op gerekend had. De consument geeft immers de doorslag. ?Als een consument kan kiezen tussen een bedrijf die 1% steunt en een die dat niet doet, hopen we dat hij de juiste keuze zal maken?, legt Terry Kellog, directrice van de organisatie, uit. Op die manier gebruikt 1FTP het marktmechanisme om een positieve verandering aan te brengen.

Na vijf jaar begint die verandering op te brengen: van eind december 2004 tot nu is het aantal leden gestegen van 76 naar 455, een stijging van meer dan 400%. Samen levert dat jaarlijks een tien miljoen dollar op, waarmee allerhande ecologische projecten gesteund worden. Het is ook al lang geen exclusief Amerikaans onderonsje meer: de organisatie telt reeds een vijftigtal Europese leden.

Isabelle Susini, perswoordvoerster in Europa, bevestigt dat 1FTP altijd groter zal zijn in Amerika. ?Maar die zijn dan ook met meer,? merkt ze schamper op. Verder ontbreekt het niet aan enthousiasme om nog meer bedrijven te overtuigen. ?We willen het aantal Europese leden verdubbelen tegen het eind van 2007,? klinkt het strijdvaardig. Toch is er geen actieve campagne. ?Het zijn vooral de leden die promotie maken,? verklaart Susini. ?Les Vignobles Henri Bourlon drukt het logo op 250.000 wijnflessen, en zanger Jack Johnson op zijn CD?s, ? Daarnaast heeft Ivon Chouinard in zijn boek Let my people go surfing een volledig hoofdstuk aan de organisatie gewijd.? Stiekem hoopt ze ook op een Gore-effect. ?Wat Gore gedaan heeft voor het bewustwordingsproces is ongelofelijk. Misschien zullen meer bedrijven beslissen om lid te worden na het zien van de documentaire??

Rest de vraag of 1 FTP geen handig middeltje is voor bedrijven om zich een groen geweten te kopen? "Eigenlijk doet het niet veel ter zake," stelt Susini, "een bedrijf dat lid is van 1FTP is niet gegarandeerd een groen bedrijf. Wat telt is dat ze een aanzienlijk bedrag afstaan aan ecologische projecten. Dat lijkt een enorme tegenstelling, maar het is de doorslag van onze Amerikaanse wortels. Elk bedrijf is welkom, zelf een olieproducent. Dat zou zelfs een grote bijdrage opleveren!"

Het milieu een handje helpen door dat middel in te zetten waar het het meest onder lijdt: het marktmechanisme, de alles-verslindende economie. Met dat simpel idee heeft Chouinard een organisatie uit de grond gestampt die langzaam aan invloed wint. Nu de geesten steeds rijper worden (een handje geholpen door natuurrampen allerhande en warme winters), kunnen we hopen dat meer en meer bedrijven zich bij dergelijk initiatief aansluiten, of op zijn minst bewuster met ons leefmilieu omgaan. Voorlopig zijn er jammer genoeg geen Belgische kandidaten. Misschien een uitdaging voor huismoeder/milieuactivist Guidone?

Info: www.onepercentfortheplanet.org

MM

 

Je moet ingelogd zijn om een commentaar toe te voegen
Inloggen
Registreren