Boekbespreking

Geborgen in de Bergen en Hoogtekoorts

Geborgen in de Bergen (Erik Soberon)
Geen Reinhold Messner, Chris Bonington, Heinrich Harrer of Ronald Naar.
Geen Everest, K2, Dhaulagiri of ?De laatste uitdagingen in de Zone des Doods?.
Geen saaie technische bedoeningen maar gewoon de dingen die velen zelf hebben medegemaakt, geschreven door een klimmer van bij ons. Ik heb dit boek ontspannen en met plezier gelezen en zag vele dingen beschreven die ikzelf heb medegemaakt.

Mijn vrouw haar commentaar:
Dit boek fleurde een vervelende winterse dag op. Ik herkende de licht sarcastische, ironische humor als de mijne. In de manier waarop de schrijver de lange tochten beschrijft met Kathy als hijgende achterhoede, zag ik mijzelf. Ook de beschrijving van de een paar huizen tellende dorpjes, de eenvoudige campinkjes, de te kleine tent en de rammelende auto was heel herkenbaar. Dit waren wij,  maar ze waren iets straffer en jonger. Maar waarom alles in de verleden tijd? Eis minder van jezelf en geniet nog steeds van de prachtige Alpen.

Op de achterflap van het boek staat:
Dit boek is geschreven voor mensen die weinig ervaring hebben met klimmen in het hooggebergte, maar eraan toe zijn om kennis te maken met alpinisme. Het handelt niet over avontuurlijke beklimmingen op topniveau. Het boek beschrijft doorsnee beklimmingen van vierduizenders met inbegrip van de aanlooptocht, het verblijf in de berghut, de gletsjertochten, het rotsklimmen en het halen van de top. Voor ervaren klimmers is het boek een terugblik op vroegere jaren. Ook aan het plannen, het materiaal, de voorbereiding en het reizen wordt aandacht geschonken. Het verhaal speelt zich niet enkel in het hooggebergte af, maar eveneens in valleien, dorpen, campings en op de weg naar de Alpen. Voorts wordt uitgeweid over de geschiedenis van het alpinisme. Het verhaal is geschreven in educatief proza, een stijl waarbij het verhalend element wordt gecombineerd met wetenswaardigheden rond het onderwerp en daardoor zowel leerzame als boeiende lectuur vormt.

Hoogtekoorts (Het raadselachtige verlangen naar de hoogste top) door Robert Macfarlane, waarvan ik de Nederlandse vertaling van Nico Groen heb gelezen. Dit boek is totaal verschillend van het eerste.
Het grootste deel moet je echt doorworstelen, je kan het vergelijken met een lange aanlooptocht voor een beklimming. Het is echt de moeite waard om te volharden, de reden is: het boek is een van de volledigste inzake de geschiedenis en het waarom. Het boek doet me denken aan een doctoraatsverhandeling maar dan in een leesbare boekvorm gegoten. De schrijver heeft een gebruikte referentielijst van meer dan 130 boeken. Dit getuigt van grondigheid. In zijn dankwoord vermeldt hij een aantal mensen waarbij kan geconcludeerd worden dat Hoogtekoorts het resultaat is van vele uren werk van verschillende mensen.
De schrijver geeft op een sublieme manier de ervaringen van mensen in de bergen, zijn eigen ervaringen zullen hem daar zeker bij geholpen hebben. Het betreden van de natuur, het ontdekken, het waarnemen van de grote variatie van het lichtspel in de bergen, de verzilvering van de bergtoppen door het maanlicht, het ervaren van ergens de eerste te zijn.
Het antwoord op het waarom: hij geeft verschillende antwoorden en laat dus verschillende pistes open. Als klimmer moet je dat dus zelf bepalen, wat drijft ons? In één ding is hij duidelijk: in veel gevallen gaat de liefde naar de berg voor de liefde van je partner of het gezin. Dit wordt zeer duidelijk gemaakt in het laatste deel, daar wordt grondig aandacht besteed aan George Mallory.

Op de binnenflap lezen we:
Hoe komt het dat bergen zo tot onze verbeelding spreken? Waarom stellen bergsporters elk klimseizoen hun leven in de waagschaal? In Hoogtekoorts verklaart Robert Macfarlane het raadselachtige verlangen naar de hoogste top. Hij ontrafelt de relatie tussen mensen en bergen en onze drang die bergen te overwinnen. Geleerden uit de Renaissance, negentiende-eeuwse fantasten, geologen en klimmers ? allemaal hebben ze volgens Macfarlane bijgedragen aan de waardering voor het berglandschap. Hij beschrijft hoe de eerste reizigers naar grote hoogten werden gelokt en laat zien hoe de kennis van de geologie onze perceptie van woeste landschappen veranderde. Hij peilt de bekoring van het onbekende en overtuigt ons van de elementaire schoonheid van sneeuwen ijs. Macfarlane vervlecht zijn betoog met verhalen over eigen klimtochten en toont zich daarmee de gelijke van Jon Krakauer en Joe Simpson. Dat maakt dit boek niet alleen tot een boeiende anatomie van een obsessie, maar ook tot een persoonlijk relaas over Macfarfane's avontuurlijke bergbeklimmingen in de hele wereld.
Het laatste, tragische hoofdstuk over George Mallory, nog altijd de meest tot de verbeelding sprekende bergbeklimmer, vormt een treffende afsluiting van deze cultuurgeschiedenis van een fascinatie.

Hoogtekoorts
Robert Macfarlene
2003
ISBN 90-234-1199-4
uitgeverij De Bezige Bij

Geborgen in de Bergen
Erik Soberon
2003
ISBN 90-804-898-6-7
uitgeverij K&C

Guido Blanchaert

 

Je moet ingelogd zijn om een commentaar toe te voegen
Inloggen
Registreren