Waar zullen de prestaties van 2013 ons het komende jaar brengen?

Heeft het jaar 2013 veel betekend voor sport in België? Kunnen we meer besluiten dan dat de Rode Duivels zich gekwalificeerd hebben voor het WK voetbal in Brazilië? Dat ze hun uiterste best hebben gedaan en een horde supporters achter hen hebben is zeker. Maar hoe zit het met de klimsport? Kunnen we hetzelfde zeggen?

2013 is geen uitzondering op de regel. Er is gestreden voor de best mogelijke prestaties op de rotsen. Een aantal uitspattingen zijn daarbij zeker niet ongemerkt gebleven. Denk maar aan Alexander Megos die als eerste klimmer een 9a à vue klimt. Of Adam Ondra die 9b+ weet te toppen. In juli is de K2 voor het eerst door een vrouw zonder extra zuurstof en langs de Chinese zijde beklommen en bedwongen. Door een Oostenrijkse. Haar naam luidt Gerlinde Kattenbrunner. Drie maanden later komt ook de Zwitser Ueli Steck in de spotlights te staan. Hij beklimt in 28 uur tijd en helemaal alleen de zuidwand van de Annapurna in Nepal.
Maar er is een keerzijde aan deze prachtige prestaties. Diezelfde Ueli Steck raakt in april samen met zijn reisgezellen Simono Moro en Jonathan Griffith in de problemen met enkele sherpas op de Mount Everest. Het komt tot een vechtpartij, waardoor er plots niet veel glorie meer te bespeuren valt op het dak van de wereld.
Eind mei komen we te weten dat het voor het sportklimmen gedaan is met de olympische droom. De kandidatuur geraakt bij de Internationale Federatie niet eens door de kwalificaties.

In ons Belgenland zelf heeft de tijd ook niet stilgestaan. 2013 heeft ons getoond dat lengte en leeftijd in de klimsport nauwelijks opwegen tegen motivatie. Als eerste bewijs hebben we Muriel Sarkany. In oktober wordt ze de vierde vrouw ooit die een negendegraadsroute weet te toppen. Met haar 1,52 meter en 39 jaar laat ze zien dat onze driekleur nog goed bezig is. Ook buiten het wedstrijdcircuit.
Haar tegenpool vinden we in Anak Verhoeven. Ze eindigde haar eerste wedstrijdjaar bij de senioren met vier opeenvolgende finaleplaatsen. En dat op zeventienjarige leeftijd. Verder weg komen we bij Stef Maginelle die twee achtduizenders bestijgt in één week tijd. Onze atleten hebben in 2013 alvast van zich laten horen. Dat belooft voor het komende jaar.

Of het nu in de spotlights of in de anonimiteit is, onze sport vraagt veel inspanningen maar onthult toch zoveel mooie emoties. De hele redactie van Belclimb wenst u die voor het komende jaar alvast met harte toe.

(0)

Drukken