Denk aan het milieu. Denk na voor je print!22-9-2009
Afgelopen weekend ging in Edinburgh de 3e manche van de European Youth Series door. In het gigantisch EICA klimcomplex, gebouwd in een oude steengroeve, waren een 120-tal jeugdige klimmers en klimsters op de afspraak. De koude maakte het sommigen wat moeilijker in de eerste kwalificatieroute en het beetje zon dat in de namiddag doorbrak zorgde spijtig genoeg niet voor een opmerkelijke temperatuursstijging. Als je echter weet dat de trials voor het Brits team in december 2008 bij -10°C doorgingen dan konden de deelnemers nog niet klagen.
Toffe routes en een gemoedelijke sfeer maakten het een geslaagd event waar Loic Timmermans (youth B) zich weer toonde, met een mooie zesde plaats in een spannende finale als resultaat. Lukas Geukens en Ignace Debreyne behaalden in dezelfde categorie een 14e en 15e plaats en bevestigden in een klein maar sterk deelnemersveld dat ze de goede weg ingeslagen zijn.
Jurgen Lis (Junior) flirtte, in zijn laatste jaar, nog even met een finaleplaats maar moest zich na de tweede route tevreden stellen met een 14e plaats. Cédric Claert (youth A) moest de gevolgen van een verkoudheid ondergaan en kon zijn normale niveau niet halen. Manon Matheys (youth B) behaalt een 15e plaats. Romane Herson vond spijtig genoeg na de zomer haar normale niveau nog niet terug en moest zich tevreden stellen met een 21e plaats.
Op twee wedstrijden van het einde van de Series vallen enkele opmerkelijke zaken te noteren. Bij de junioren vedient de Oostenrijker Mario Lechner een zeer eervolle vermelding. Na de eerste kwalificatieroute, tijdens de middagpauze ging er iets mis in zijn linkerknie. Een krakend geluid beloofde niet veel goeds maar omdat hij een goede plaats in de ranking diende te verdedigen klom hij toch zijn tweede kwalificatieroute. In een route waar quasi enkel voetsteunen voor de linkervoet stonden klom hij, op rechts, tot in de laatste meters. Hij stond lang eerste maar moest uiteindelijk nog 5 personen voorlaten. Een nachtje slapen later stond de knie nog steeds dubbel zo dik maar met een demonstratie op één been in de finale wist hij alsnog de bovenste trede van het podium te behalen. Een trede waar hij overigens maar met moeite op geraakte.
Wat de vrouwen betreft kunnen we minder besluiten want spijtig genoeg waren de finaleroutes dit weekend iets te fel à bloc om mooi te noemen. De finalistes vielen dan ook maar al te vaak op exact dezelfde pas en duidelijke verschillen vielen zelden te noteren. De enige die er echt met kop en schouders boven uit blijft steken is Charlotte Durif.
Nu duimen voor Loïc in Kaliningrad en dan is het aftellen naar de laatste manche in Kranj eind november.
Resultaten en foto's van de Belgische delegatie