De Zuid-Afrikaanse route op de Torres del Paine

17 februari 2009,

Puerto Natales, 12 februari

Ons team (Nicolas Favresse, Sean Villanueva en Ben Ditto) is net terug van het Torres Del Paine National Park waar we op 2 februari de top van de Central Tower via de South African route bereikten. Onze beklimming is mogelijk de derde beklimming langs deze route en de eerste vrijbeklimming van de oostzijde van de Centrale Toor (1200m). We verbleven 13 dagen in de wand in het gezelschap van onze trouwe mandoline, tinnen fluit en harmonica.

De Zuid Afrikaanse route is een opvallende lijn, die een enorme dihedral, die letterlijk door het midden van de oostzijde loopt, volgt. Het is zo'n mooie en logische lijn dat we er wel voor naar de Torres del Paine moesten terugkeren.

We hoorden van graderingen van A3 tot A4 en messcherpe kantjes dus we waren niet ten volle overtuigd van onze slaagkansen om de route vrij te klimmen. We besloten dan ook onze verwachtingen en veronderstellingen op de begane grond achter te laten en op onze instincten af te gaan.

We klommen enkele, werkelijk wonderbaarlijke en continue lengtes, over het algemeen ongeveer 5.11 (6c) en zo goed als nooit onder de 5.10+ (6b). We schatten de zwaarste twee lengtes rond de 7b+/5.12c. Eén van beide is een 'very pumpy fingertip enduro corner' terwijl de andere een 'face climbing boulder problem' is met een spectaculaire passage via een 'crystaline pocket'. We plaatsten één extra bolt om deze vrije variante te beveiligen (weg van de 'aid line'). Een andere belangrijke vrije crux van de route is een 'mega sustained steep 5.11+ offwidth' met een stevige 'run out' doordat we maar één number 6# Camelot hadden. Drie van de lengtes werden na de top nog ge-redpoint omwille van de ijzige condities.
Ondanks dat we nooit echt goed weer hadden waren we toch teleurgesteld omdat we uitkeken naar wat 'portaledge surfing' en lange 'jamming sessions'. We zaten slechts twee dagen vast in onze portaledges, de andere dagen konden we steeds minstens één lengte afwerken. Na één dag om vaste touwen te hangen vertrokken we van de grond af aan op 24 januari met eten voor 15 dagen. We beklommen de wand in capsule-stijl, door twee portaledge camps te maken: Eén bovenop de 'shattered pillar' (pitch 10) waar we 7 dagen doorbrachten en het tweede, voor nog eens 6 dagen, aan Boeing ledge (Pitch 17).

De route werd voor het eerst geklommen in 1973/74 door een Zuid-Afrikaans team en het was de eerste route op de oostzijde van de Central Tower. Voor zover wij weten is de route sindsdien enkel herhaald in 2004 door enkele andere Zuid-Afrikaanse klimmers.

Terwijl we de route klommen groeide ons respect voor het eerste team zienderogen. We vonden het indrukwekkend te zien hoe proper zij de lijn achterlieten. Zo weinig bolts en vaste pitons... Er zijn slechts twee ankers met vaste bolts. Wel vonden we veel oude, achtergelaten vaste touwen die door eerdere expedities werden achtergelaten (niet enkel in de South African route) en we brachten zo veel als we konden mee naar beneden (enkele honderden meters touw). Spijtig dat klimmers de wand zo vervuilden. De meeste touwen vonden we in de lagere lengtes die de start delen met deze van andere routes dus zijn we niet zeker wie de touwen achterliet.

Het team neemt nu wat tijd om de batterijen op te laden met steaks, drankjes en feestjes in Puerto Natales.

Zie ook deze links: