La Demande

De klassieker van de Verdon

Mei 2006, er ligt nog te veel sneeuw in Chamonix en we gaan dus op zoek naar betere condities om te klimmen.

Vertrek naar het zuiden. Na een stop in Mont Aiguille (2 dagen, 2 routes: Gémaux en Etudiants) arriveren we in La Palud. Ik stel voor "La Demande" te doen. Mijn teamgenoten zijn enthousiast.

Doel voor morgen: La Demande

Het is ons doel, daar is iedereen het over eens. Het weer is mooi (+/-). Wij zijn in vorm (+/-)... Er is niets dat rechtvaardigt eerst iets ander doen. Morgen staat "La Demande" op het programma. Op de camping zijn de avonden zeer fris. Het is eind mei 2006. Soms regent het zelfs tijdens het avondeten.

 

De tunnels

Om van beneden uit te beginnen moet men de wagen parkeren aan de "Couloir Sansom"... en het pad van de gorges, dat naar de tunnels leidt, nemen. Voor de derde tunnel de ladders nemen die toelaten om de rots heen te gaan.

Het begin van de route

Vanaf het pad "Martel", beneden in de gorges, is La Demande helemaal zichtbaar. Ik toon de route aan mijn teamgenoten. We stijgen terug om aan het begin van de route te komen.

Lengtes 1, 2 en 3

Het begin is gelegen bovenop een kleine kam aan de voet van de grote, niet te missen barst. Het is de enige route in de Verdon die je in één oogopslag kan terugvinden. Ze werd geopend in 1968 door Coquengnot en Guillot, zeker gevierde kampioenen. Proficiat en bedankt mannen!

Lengtes 4, 5 et 6

De hemel veranderd snel van kleur. Bij regen blijft de afdaling mogelijk, maar moeilijk. Ondanks alles blijven we vertrouwen hebben. We stellen ons zelfs de vraag niet, althans, niemand stelt ze openlijk.

Lengte 5: 6a op verklemming en "Dulfer"
Een licht stijgende traverse van op het relais leidt naar solide buksen die we zonder nadenken gebruiken.

Lengte 6: 5c
Het is soms stil, maar zoek niet te ver, als Jacques niets zegt, is er gewoon niets te zeggen.

Lengtes 7, 8, 9, 10 et 11

Lengte 7: De kern van de zaak
Een heel mooie lengte. Geniet er van!

Lengte 8: De lengte die de barst vermijdt.
Opgelet! Boven het relais, helemaal rechts in de centrale barst, zit een verloren haak met cordelette. Dit is niet de juiste route. Een kleine traverse naar rechts brengt je in een andere barst. Deze passage is redelijk overhangend en vraagt dus het nodige werk van de voorarmen. Een oude vastgeklemde friend dwaalt er reeds verschillende jaren rond. Het relais (foto hieronder) is geplaatst in een comfortabele kom.

Lengte 9: "Overgang in 5b"
Een klein intermezzo vooraleer naar het hart van de barst terug te keren. Dit relais is eveneens het laatste dat min of meer comfortabel is.

Lengte 10: "Grand-cru (of crux)"
Een echte 6a, met "spits" die nogal ver uit elkaar staan en met op sommige momenten de onmogelijkheid om friends te steken die iets waard zijn. Soms in "split", soms in "oppositie". Tijd om een keuze te maken. Vertrouwen hebben! De schoonheid van de route komt toe aan zij die haar waarderen.

Lengte 11: "De moeilijkheden zijn nog niet over!"
Het engagement duurt voort. Bij het verlaten van het relais is het direct duidelijk. Een friend steken kan geen kwaad want de haken staan weer ver van elkaar.

Lengtes 12 en 13 ... 5c

Half dalle, half barst, rotsen en bomen, keuzes maken en beslissen, het is het verhaal van "La Demande" en van het klimmen in het algemeen. Klimmen is een kwestie van keuzes maken of van keuzes in vraag te stellen. Over onszelf, over ons leven en de wending die we aan het leven willen geven. Nooit schrik hebben, maar situaties opzoeken waar dit recht verworven is.

De uitklim

Als je bovenaan het massief wandelt, vind je heel gemakkelijk de uitklim van "La Demande" (zelfs indien je nooit de route gedaan hebt). Aan de uitklim is er namelijk een HEEL grote steenman opgericht.

Meer discreet is het vastgesikateerd keramisch plaatje met daarop de naam van de route. Sommigen hebben geprobeerd om het mee te nemen als souvenir, waarvan de afgebroken splinters de stille getuigen zijn ? Spijtig voor het plaatje, maar het was te verwachten.

De topfoto

Een foto van het team op de top. Bij Fred en Jacques (vader en zoon) voor wie het de eerste keer was, kunnen we op hun gezicht een zekere voldoening aflezen. (van links naar rechts: Xavier Bonjean (ikzelf) vergezeld van Jacques en Fred Douchamps).

Alles verliep vlot tijdens onze beklimming. We hadden het gevoel van een afgewerkte taak, net zoals onze vreugde. Ook voor mij, ook al was het de derde keer dat ik deze route klom. De eerste keer was mijn vriend Jean-Michel in 1980.

Topos

• "Grimper au Verdon", Bernard Gorgeon, juli 2000.
• "Lei lagramusas", de klimclub van de Verdon en de winkel/restaurant Le Perroquet vert bereiden een nieuwe topo voor die sinds december 2006 beschikbaar is: www.leilagramusas.fr

Xavier Bonjean
http://grimper.skynetblogs.be/

 

Je moet ingelogd zijn om een commentaar toe te voegen
Inloggen
Registreren