Sportklimmen, alpinisme en wandelen in en rond Madrid

Wat doe je als je vriendin beslist om een volledig jaar op uitwisseling (Erasmus) te gaan naar Madrid? Eerst vloeken, en als je verzot bent op klimmen en alpinisme, ga je meteen op zoek naar klimgebieden in en rond Madrid. Julie-Anna en ik beslisten dan ook om de klimgebieden rond Madrid eens te verkennen. We zouden sportklimmen in oktober en november, eventueel skien in de winter en wie weet ijsklimmen, sportklimmen in de lente en ook langere rotsroutes in het voorjaar. Eventjes Googlen leverde niet meteen spectaculaire dingen op: Gebieden als  Cuenca, Siurana, Picos de Europa, Sierra Nevada en Pyreneen waren te ver rijden, zeker als je geen auto hebt. De enige namen van klimgebieden rond Madrid die opdoken waren La Pedriza, Patones, El Escorial en El Vellon en deze leken niet direct spectaculair. Uiteindelijk bleken die paar namen slechts het topje van de ijsberg te zijn. Op negen maanden tijd hebben we zowat overal geklommen en gewandeld waar je maar kan in de omgeving van Madrid. En kennen we zowat alle plaatsen waar je kan sportklimmen, boulderen, ijsklimmen, toerskien en alpien rotsklimmen en wandelen. We wilden dan ook een mooi overzicht geven met bijhorende nuttige info en links van de verschillende klimgebieden:

Situering van Madrid en de klim-, ski- en wandelgebieden

Madrid ligt centraal in Spanje en is zelf niet biljartvlak maar echte bergen vind je niet in Madrid zelf. Net boven Madrid ligt echter het Sistema Central dat bestaat uit drie sierra?s: Sierra de Guadarama, Sierra de Gredos en Sierra de Avila. De eerste twee zijn echter het meest interessant. Beide bergstreken lopen in elkaar over en zijn bereikbaar in één tot twee uur ( 60-80 km)vanuit Madrid. Het hoogste punt van het sistema central is de Almanzor, 2584m.

Madrileense bergsportgebieden

Rotsklimmen: Van sportklimmen tot alpine stuff

Patones

Het freyr van Madrid! Patones bestaat uit verschillende rotsmassieven en ligt in de Sierra de Guadarrama. Het grootste massief is Ponton de Olivia en ligt op 10 km van Torrelaguna. Hier heb je meer dan 740 routes van 4 tot 8b+ die zich uitstrekken over twee brede rotsbanden die aan elke kant van de vallei liggen. De maximale hoogte is 50 meter. De rots is kalk en de rotsstructuren lijken sterk op die van Cuenca. Je kan er zowel dal als overhang en rechte wand klimmen. Vele routes vereisen een goede continuiteit al zijn er ook heel wat routes met dakjes waar maximaalkracht van nut kan zijn. De daken van Patones zijn immers berucht in Spanje omdat deze vaak streng gequoteerd zijn. De quoteringen zijn echter over het algemeen minder streng dan bijvoorbeeld Freyr. Vaak wordt een route waar een klein dakje in zit met een 6b pas volledig 6b gequoteerd terwijl de rest van de route soms maar 5c is. De meeste routes zijn goed tot heel soms zelfs overdreven  afgezekerd al kom je af en toe routes tegen waar de behaking verouderd en ruim is. Wij vonden de klimstijl heel leuk en gevarieerd en zijn er dan ook in totaal 6 dagen gaan klimmen.

De topo, ?Patones?, geschreven door Jose Manuel Velaszquez-Gaztelu is uitgegeven door Desnivel en kan besteld worden op www.desnivel.es of  op www.needlesports.com . In dezelfde topo zijn ook nog twee andere massieven beschreven die vlakbij liggen. Vanuit Patones kan je omhoog rijden naar Patones de Arriba, een klein idillisch dorpje (foto), waar het massief Patones Pueblo ligt. Persoonlijk vinden we dit minder aantrekkelijk tenzij je graag daken klimt. De routes zijn er dan ook zeer overhangend en heel kort. De rots is echter niet zo mooi.

Een echte aanrader is El Vellon dat ook op 10 km van Torrelaguna ligt en beschreven is in dezelfde topo. Dit massief is  niet zo groot en de routes hebben een maximale hoogte van 25 meter. Maar de rotsvormen zijn er zeer spectaculair: Bijna het hele massief is overhangend van licht tot een echt dak. De routes vereisen enkel kracht en zijn zeer atletisch. Maar voor ons Freyr klimmers is dit wel eens leuk. Het niveau loopt van 6a tot 8b. Hier klimmen dan ook de kleine brede Spanjaarden met armen zo dik als onze bovenbenen. Aan de voet van de rotsen is er een groot grasveld waar kleine kinderen ook uitgebreid kunnen spelen en ravotten. Patones is dus een echte aanrader voor de sportklimmer. Zowel beginners als heel goede klimmers vinden er hun gading
In de buurt van Patones zijn geen campings maar eventueel wel hostals. Bovenaan het rotsmassief van Ponton de Olivia is een hut waar je kan overnachten. Wij hebben echter wel gekampeerd op de grote weide onderaan de rotsband van Ponton de olivia. Daar waren ook heel wat andere klimmers die hun tent hadden opgezet en blijkbaar wordt dat gedoogd, al sta je wel tussen de koeien. Vanuit Madrid kan je de bus nemen aan Plaza de Castilla en die rijdt tot Torrelaguna en soms tot Patones pueblo. Vandaaruit is het nog een flink stuk (5-10km) wandelen of liften. Spanjaarden zijn echter niet geneigd lifters mee te nemen zoals wij meermaals mochten ervaren. Enkel in de weekends met mooi weer wanneer er veel klimmers zijn, krijg je wel een lift. De Madrileense klimmers zijn solidair wat betreft liften maar nogal gesloten in de omgang met anderen aan de rots, in tegenstelling tot andere Spaanse klimmers. Naast de bus kan je ook een auto huren in Madrid. Dit geeft je meer vrijheid en je kan ook gemakkelijker van massief veranderen.

Patones wordt gekenmerkt door hete zomers en koude winters. Toch kan het in november nog heel warm zijn. Aangezien Ponton de Olivia zuidwaarts gericht is, is het hier zeer aangenaam klimmen in het zonnetje. We hebben zelfs eind februari hier geklommen maar vaak is er een snijdende wind die vanuit de grote vlakte in het zuiden komt aangewaaid. Bij sterke wind is het dan ook veel beter te gaan klimmen in El Vellon waar je er veel minder last van hebt.

La Cabrera

In het noordwesten van Patones ligt het klimgebied van La Cabrera. Dit massief torent uit boven het gelijknamige dorp en bestaat uit granietwanden, hoewel het niet zover ligt van Patones. Ook hier kan je veel routes doen met een maximale hoogte van 150 meter. De bekendste sector is Pico de La Miel, waar je zeer mooie granietroutes van 5+ tot 7a Wij hebben hier niet geklommen maar toch is dit massief beslist de moeite om eens te bezoeken. De topo van dit gebied is ook te verkijgen bij Desnivel.

La Pedriza

La Pedriza ligt westelijk van Patones en La Cabrera( 1 uurtje rijden vanuit Patones en ook 1 uur vanuit Madrid). Dit natuurgebied bestaat uit verschillende sectoren en de klimstijl is ook heel anders dan in Patones. Het is immers hier dat in de jaren 70 en 80 het extreme wrijvingsklimmen op graniet door de Spanjaarden werd ontdekt. Feit is bijvoorbeeld dat de meeste oudere spanjaarden het wrijvingsklimmen in Pedriza leuker vinden dan Patones. Verscheidene 8a routes op dal uit superruwe graniet kan je hier vinden.

Het natuurpark kan je best binnengaan langs Manzanares El Real. In dit dorpje vind je ook enkele winkels en zelf een shop met klimmateriaal. Er rijden bussen vanuit Madrid naar hier. Vanuit dit dorp is het een uur naar El Tranco of Canto Cochino waar je het natuurgebied betreedt. De grootste sector is El Yelmo: Dit is een rotswand van 200 meter waar je verschillende routes met meerdere touwlengtes (max. 5) vind, gaande van 5b tot 7c. Verscheidene routes bevatten ook artiflengtes. De stijl is overwegend dalklimmen op een ruwe granietplaat met weinig relief, net zoals de meeste andere sectoren in Pedriza. De eerste routes is het toch wel wennen. Vaak zijn de platen erg steil en moet je toch durven ?staan?. Aangezien de Madrilenen ook erg gewoon zijn aan deze stijl van klimmen, durven ze de haken ook erg ruim plaatsen. Je kan dus maar beter sterk in het hoofd zijn zoals ik heb ondervonden toen ik meteen in een V kroop. Rondom El Yelmo liggen dan kleinere sectoren. Daarnaast zijn er nog enkele andere grote sectoren zoals Canchos de los Brezos. Dit massief is het dichstgelegen bij de ingang van het natuurpark. Naast mooie rotsbeklimmingen, kan je hier ook lange wandelingen maken ( tot 30 km) door een prachtig ongerept gebied waar geen enkele bebouwing te zien is en de paden vaak niet meer is dan een dun spoortje over rotsblokken. Omwille van het risico op bosbranden is kamperen hier niet toegestaan, laat staan vuur maken. Er zijn enkele hutten waar je kan overnachten hoewel deze vooral in het weekend open zijn. In het naburige dorp Miraflores is er ook een camping.

De klimsectoren van La Pedriza staan beschreven in twee topos (?Guia de escaladas en La Pedriza de Manzanares? en ?Pedriza, guia de escalado deportiva?) die je kan bestellen bij Desnivel of ter plaatse kopen in de Desnivel bibliotheek in Madrid, nabij Plaza del Sol. Deze boekenwinkel is beslist de moeite om eens te bezoeken: Je kan er alle Desnivel tijdschriften bekijken maar daarnaast vind je klimgidsen van zowat alle gebieden op deze aardbol: Van Frankrijk tot China en van Patagonia tot de Himalaya. Daarnaast is er ook een wandelgidsje met heel lange wandelingen. Hierbij wordt ook serieus wat hoogteverschil overwonnen en vandaar ook de toepasselijke naam ?Senderismo para masoquistas? ( wandelen voor masochisten ...). Naast Pedriza omvat dit boekje ook wandelingen in Sierra de Gredos en Sierra de Avila. Over deze twee gebieden kan je hieronder meer info vinden.

Sierra de Gredos: Riscos de Villarejo en Torozo

De hierboven beschreven gebieden  liggen allemaal in de Sierra de Guadarrama. De allermooiste granietwanden liggen echter in de Sierra de Gredos. 

Villarejo en Torozo liggen boven San Esteban Delle Valle, in het zuiden van de Sierra de Gredos. Dit dorp ligt op twee uur rijden van Madrid. Wij hebben enkel een route gedaan op El Torozo maar wegens het slechte weer hebben we niet de langste routes kunnen doen op de grote half dome van El Torozo.

Zoals reeds gezegd bestaat dit massief uit granietplaten. Beide massieven vormen eigenlijk een band maar tussenin ligt een heel stuk brokkelige rots waar geen routes op lopen. El Torozo wordt gekenmerkt door mooie granietplaten aan de linkerkant en steilere granietwanden met daken, platen en diedres op de rechterkant, dewelke ook de hoogste is  en de mooiste routes biedt. De meeste routes zijn voorzien van standplaatsen en op de echte granietplaten staan soms spits maar dan wel wijd uiteen. Verder moet vaak veel zelf friends en klemblokken gestoken worden.

Op El Torozo kan je makkelijk een paar dagen klimmen. Omwille van het dreigende weer hebben we slechts een korte route geklommen op de linkerkant van de rotswand. Toch hebben we enorm genoten van het mooie graniet. Boven op de top kan je gewoon naar beneden wandelen.

Het andere massief, Villarejo, bestaat in feite uit meerdere massiefjes, grote en kleine granietwanden en torens. Wegens tijdsgebrek hebben wij hier niet geklommen doch uit de topo bleek dat ook hier beauties van routes lopen. Deze twee massieven staan beschreven in de topo ?La Sierra de Gredos? van Desnivel.

Veel meer info ( logies, routes, locatie, ?) over deze twee sectoren vind je op volgende internet sites:

bettercamper.com/show/mountain_link.pl/mountain_id/1058
summitpost.org/show/mountain_link.pl/mountain_id/1375

Los Galayos

Veruit het mooiste en meest spectaculaire klimgebied zijn de Galayos in de Sierra de Gredos. Dit massief ligt ook in het zuidelijk deel van de Gredos, iets westelijker dan El Torozo en co. Los Galayos wordt bereikt vanuit Arenas de San Pedro en Guisando. Met de auto kan je rijden tot Nogal del Barranco, van waaruit een mooi pad naar de Victory hut leidt die aan de voet van Los Galayos ligt. De hut zelf is klein en wordt sporadisch bemand. Onderaan de rotswanden zijn echter bivakplaatsen gemaakt met behulp van rotsblokken door de vele Spaanse klimmers die gedurende het weekend daar slapen. Daarnaast zijn er ook twee campings in Guisando. De aanloop van de auto naar de dichtsbijzinde routes bedraagt ongeveer 1,5 uur. De verste routes liggen op drie uur stappen. Galayos bestaat uit graniettorens en rotswanden, en lijkt zeer sterk op de aiguilles de Chamonix. Het graniet is minstens even goed en mooi maar het gebied is compacter. Het aantal routes en de variatie is echt enorm. De mooiste droomversnijdingen en rechte granietbarsten en spleten van wel 60 meter vind je hier, net zoals imposante daken, rotstorens, dunne rotspieken, en veel meer. De langste routes bedragen 300meter en het niveau gaat van 3+ tot 7b+.
Maar bovenal is het hier nooit zo druk als in de granietmekka?s van de Alpen: Zelfs in de klassiekers ben je vaak de enige cordee en toen wij er waren, waren er zeker niet meer dan 15 cordees in het hele massief.

Wij kozen op aanraden van klimmers die bekend waren met het gebied voor de beklimming van de Torreon de Galayos, V+ en 250m lang,  en tijdens die beklimming hebben wij amper klimmers gezien. Na twee gemakkelijke lengtes, die makkelijk corde tendue kunnen geklommen worden, wordt de route verticaal en leiden de derde en vierde lengte (IV+) langs mooie barsten en een luchtige pijler tot op een klein terrasje. Vandaar bracht een kleine traversee ons in een een prachtige versnijding (V). Met hier en daar een oude haak in te pikken, moest ik niet echt veel protectie bijsteken. De zesde lengte leidt dan door een prachtige versnijding-schoorsteen met een aantal atletische passages (V+) tot op de top. De top was niet breder dan 90 cm en is best wel luchtig, zeker omdat elke kant op deze Torreon verticaal naar beneden gaat. Vanop deze smalle top heb je een prachtig zicht op de andere grote granietpijlers en de kleine Victory hut. Twee rappels brachten ons aan de voet van de noordkant van de Torreon en via een smalle couloir konden we verder afdalen naar de Victory hut. Julie-Anna had al vaak graniet geklommen in Ailefroide maar zulke steile granietroutes (typische Chamonix-stijl) was voor haar de eerste keer maar zeker niet de laatste... Dit gebied staat volledig beschreven in de topo Sierra de Gredos.

Naast klimmen, kan je ook prachtige wandelingen maken rondom de Galayos. Een aanrader is La Mira, 2341m hoog en te bereiken in een uur vanuit de Victory hut. Van hieruit heb je een prachtig zicht op de volledige Galayos keten. Meer info over Los Galayos vind je ondermeer hier:
summitpost.org/mountains/mountain_link.pl?mountain_id=857

Boulderen

Rond Madrid kan je ook uitgebreid boulderen. Uitgebreide info vin je in het BCN artikel van Kasper Derkinderen.
belclimb.net/article-details.asp?mode=show&artID=181&cat=rock&getLang=NL

Sneeuw en ijs: Van wandelen tot toerskien en ijsklimmen

Ook in de winter kan je veel doen rondom Madrid. Zo zijn er twee skigebieden. Het eerste gebied ligt in de Sierra de Guadarrama. (Valdesqui en Navacerrada) Dit is meteen ook het grootste gebied en het meest interessante. Je vindt er zo een 20 km pistes. Daarnaast kan je ook prachtige toerskitochten maken in de Sierra de Guadarrama en Sierra de Gredos. Vooral in dit laatste massief zijn veel mooie toeren. Toppen zoals Almanzor (2600m), La Mira (2341m) en Morezon bieden fijne uitstapjes op de skilatten met mooie uitzichten over Los Galayos en de Gredos. Deze kan je zelfs combineren met winterbeklimmingen. Op vele toppen lopen prachtige firn couloirs en ijsgeulen die je kan beklimmen om dan af te dalen langs de normaalroute. Ideaal beginpunt is La Plataforma dat je bereikt vanuit Navarredonda de Gredos. Hier kan je zelfs toerskimateriaal huren in de plaatselijke outdoorwinkel. In het massief vind je meerdere hutten en bivakplaatsen. De centraal gelegen Elola hut is ideaal voor het ijsklimmen en toerskien. Ijsklimmen en mixed klimmen kan je in de Circo de Gredos. Deze secteur ligt boven de hut en je vindt er een hele mix van winterbeklimmingen: van 5e graads ijs en M7 tot sneeuwcouloirs. Daarnaast zijn ook de Galayos een aanrader in de winter om te ijsklimmen, het ?Canal de Aguja Negra? is een echte klassieker. Omwille van zijn ligging en de niet geringe hoogte is Sierra de Gredos zeer sneeuwzeker. Bovendien blijft de sneeuw redelijk lang liggen omdat de winters zeer koud zijn. Ijsklimmen kan dus elke winter.

Meer info over toerskien en ijsklimmen vind je op volgende websites. summitpost.org/show/mountain_link.pl/mountain_id/779
erda.neozero.net/especial/esp_gred/esp_gred.htm
infohielo.com/asp/index.asp

We hebben goed kunnen profiteren van de vele mogelijkheden rond Madrid,maar er was zelfs tijd te kort om elk gebied uitgebreid te verkennen . Spanje is vooral bekend voor het sportklimmen in de grote gebieden zials Siurana en Cuenca. We hopen dat we jullie nu ook hebben kunnen warm maken voor de prachtige klimgebieden in en rond Madrid. Zowel voor de liefhebbers van sportklimmen als lange routes of ijsklimmen en skien. En wat ons betreft? een volgend bezoekje aan de regio komt er zeker aan...

Je moet ingelogd zijn om een commentaar toe te voegen
Inloggen
Registreren