Rotsklimmen
>
Artikels 
La demande in de Verdon, hoe ze de top niet deden

La demande in de Verdon, hoe ze de top niet deden

Een klassieker van de Verdon

12 december 2014, 

Misschien ben jij een van de vele klimmers die La Demande aan de Verdon al beklommen. Ik wil je graag vertellen hoe Claude Lorenzi en Alan Maigray de top bereikten. En hoe Nicolas Vergara en ikzelf dat niet deden.

We trekken erop uit voor een nog te bepalen mooie route artificeel klimmen. Vier Luikenaars samen, de mogelijkheden zijn eindeloos. We nemen het pad Martel en komen langs de voet van La Demande. Mijn blik ontmoet die van Claude en er bestaat geen twijfel meer over. We gaan voor de grote klassieker.
Op dat moment zien we een lijn die, volgens ons, bijzonder traag aan de laatste lengtes begint. Het lijkt moeizaam te gaan. Wanneer we later op de terugweg zijn, komt de storm opzetten. We maken ons zorgen. Bij regen in de trechter van die laatste schoorteenlengtes zitten, dat proberen we allemaal te vermijden.

Zelf heb ik een goed niveau 8 maar petje af voor klimmers die dit aandurven met een niveau 6a.

De volgende ochtend zijn we zelf aan de beurt. Aangekomen bij de tweede stand zien we een dubbeltouw in rappel. Daar zit een luchtje aan. We denken aan de lijn van gisteren. Mysterie ...
Zelf heb ik een goed niveau 8 maar petje af voor klimmers die dit aandurven met een niveau 6a. De route is echt niet simpel. Ze werd geopend in 1968 en vereist heel wat techniek, zowel wat het klimmen als het zekeren betreft. Zonder ijzersterke wil blijf je beter thuis. Ik vind dat deze route alles bevat wat klimmen te bieden heeft. Het is een 6a vol uitdagingen. Er zijn dallen, smalle barsten, dulfers, schoorstenen. Puur genieten. Bij de uitklim heb je echt reden om trots te zijn. Helaas glijdt Nico uit en bezeert hij zijn enkel. Na twee lengtes wordt het te pijnlijk en beginnen we met abseilen.

Eenmaal op de begane grond, bellen we de hulpdiensten. We willen een brancard zodat we via het pad Martel kunnen terugkeren. De hulpdiensten zien dat anders. Ze sturen onmiddellijk een helikopter onze richting uit. Toegegeven, in mijn 23 jaar carrière is dit ongetwijfeld de meest traumatische ervaring die ik al beleefde! Zonder helikopter overleven we dit avontuur beslist niet. Kers op de taart is een mooie Belgische arts die ons uit deze Zuiderse hel komt redden. Plots zijn we allemaal gewond. Gelukkig vinden ze het geen probleem om ons alle vier mee de lucht in te nemen. Ik geniet volop van de ervaring. Het reddingsteam hijst me aan een kabel in de helikopter. Ik droom nu nog over mijn vlucht boven het golvende landschap van Verdon.
De piloot vertelt dat hij ons de volgende keer onmiddellijk van de berg komt redden. Dat is het testen waard!

Nico‘s reddende engel zorgt ervoor dat hij de spoedafdeling mag verlaten en we besluiten terug te keren. Claude werkt samen met Alan de overige lengtes af terwijl ik hen vanop een statisch touw fotografeer.

Dit moet je ooit gedaan hebben! PRACHTIG PRACHTIG PRACHTIG

Jean Louis Wertz

 

Meer weten

  • Plaats: Verdon, Frankrijk
  • Route: La demande, l‘Escales 6a, 320 m, 13 lengtes Zuiden-Oosten
  • Materiaal: De track is uitgerust met verzegelde haken en plaquettes. Je neemt best een set klemmen en een set friends mee (=> 0.5-3).
  • Website: Verdon L'escales la demande

 


Je moet ingelogd zijn om een commentaar toe te voegen

Registreren


10/07/2015
Enfin un article qui à du sens!


Gerelateerde inhoud 
artikelarchief 

Foto's 

Nieuws 
Wat onthouden we van het Belgisch Kampioenschap Boulderen 2015?

Competitie Wat onthouden we van het Belgisch Kampioenschap Boulderen 2015?

Op het voorbije Belgisch Kampioenschap Boulderen kroonden Simon Lorenzi en Chloé Caulier zich tot winnaar bij de senioren. De twee klimmers bevestigden hun suprematie ten opzichte van de concurrentie met sprekend gemak.


Is er een alternatief voor de Leuvense klimmers na de sluiting van Hungaria?

Indoorklimmen Is er een alternatief voor de Leuvense klimmers na de sluiting van Hungaria?

Op 30 december 2015 sloot Leuven een tijdperk af. Klimzaal Hungaria deed er dan na 25 jaar definitief de deuren dicht. Met de sluiting komt er een einde aan een mooi hoofdstuk van de Belgische klimgeschiedenis. Is er een alternatief voor de Leuvense klimm