Werelbeker Puurs 2010

28 september 2010,

Afgelopen weekend ging in Puurs de 10e editie van de Goldfinger door, een wedstrijd die sinds 2004 deel uitmaakt van het Wereldbekercircuit. Daar waar de wedstrijd de eerste jaren indoor doorging staat deze sinds 2007 geprogrammeerd in de nieuwe buitenzaal Klimax 2. Het enig mogelijke nadeel : de weergoden. Na een enorm zonnige editie in 2009 was het dit jaar bang afwachten. Deboosere en Hagedoren hadden wisselvallig weer voorspeld dat vooral zaterdag roet in het eten zou kunnen gooien…

Vrijdagochtend kondigde zich licht bewolkt aan met enige nattigheid. Het was fris maar doenbaar. Rond 11u startten de kwalificaties met plaatselijke held Jurgen Lis als eerste klimmer. Eenmaal gestart was het niet meer te volgen. De vrouwen en de mannen kregen beiden twee routes voorgeschoteld die alle gelijktijdig en flash geklommen werden. Vier klimmers tegelijk in actie en met het kruim van de wereld aanwezig betekent dat langs alle kanten spektakel. Grootste afwezige was Muriel Sarkany, België’s trots van de voorbije jaren, die niet op de afspraak verscheen. Zij maakte, op Belgisch niveau, de weg vrij voor Chloé Graftiaux, die ook op deze wedstrijd zeer gemist werd en anderen als Mathilde Brumagne en de opkomende jeugd. Zij zullen nu de prestaties moeten leveren... Tussen alle spektakel door vielen volgende zaken te noteren:

Mannen:

Ramon ‘Ramonet’ Julian Puigblanque (ESP/CAT), Jakob Schubert (AUT), Adam Ondra (CZE) en Sachi Amma (JPN) leggen een foutloos parcours af.
David Lama (AUT) komt ook zeer sterk uit de hoek, valt uit één van beide routes en staat voorlopig 5e, Gauthier Supper (FRA) is de enige andere die nog een route topte bij de heren.
Patxi Usobiaga Lakunza, die andere sterke Spanjaard maar dan van Baskenland, stelt enigszins teleur en gaat pas in de middenmoot door naar de halve finale.
Elko Schellingerhout (NED) is de pechvogel die op de 27e plaats strand en net niet doorgaat naar dag 2. Jorg Verhoeven (ex-wereldkampioen) en Ngo Truong zullen echter onze noorderburen representeren.
Aan Belgische zijde bleek de eerste klimmer ook de sterkste. Jurgen Lis plaatst zich als 25e mooi voor de halve finale. Sébastien Berthe en Siebe Vanhee vervolledigen de Belgische top drie met een 31e en 32e plaats.

Vrouwen:

Bij de vrouwen zijn er slechts 29 deelnemers en dus drie afvallers. De ongelukkigen zijn Magali Hayen (BEL), Julia Serrière (FRA) en Agata Wisniewska (POL).
Ja-In Kim (KOR) en Angela Eiter (AUT) leggen als enigen een foutloos parcours af.
Mina Markovic (SLO) en Alexandra Eyer (SUI) halen ook één top binnen.
Mathilde Brumagne verdedigt onze kleuren met verve. In haar eerste route haalt ze een schitterende 5e plaats, net zoals vorige week na de kwalificaties op het Europees Kampioenschap. Route twee verloopt iets minder maar al bij al is de negende plaats een mooi resultaat om mee door te stromen naar de halve finales. Niet te vroeg klimmen, niet te koud aan de vingers…

Dag twee voelde al onmiddellijk kouder aan. Een regenachtige nacht had het springkasteel in een zwembad omgevormd maar een waterig ochtendzonnetje beloofde toch moeite te doen. Af en toe zou er echter aan de wolken en de regen moeten toegegeven worden… Ook deze dag weer worden de klimmers rond hetzelfde uur losgelaten. Ditmaal echter met isolatie, observatie en dus à vue. Wat je moet onthouden van de halve finales:

Vrouwen:

Helena Aleman Sobrino (ESP) topte een kleine week geleden nog haar tweede 8c op de rots maar is de spijtige laatste van de halve finales. Een Duveltje ’s avonds zou het verdriet wel helpen verwerken…
Charlotte Durif, die de voorbije jaren het jeugdcircuit domineerde en een dag eerder nog een 5e plaats haalde in één van de kwalificatieroutes moet zich tevreden stellen met een 15e plaats.
Alexandra Eyer, 8e na de kwalificaties, wordt op een overgeslagen setje afgerekend en laat zo een plaats in de finales aan Mathilde Brumagne.
Ja-In Kim doet zo maar even 12 passen meer dan om het even wie anders. Alizée Dufraisse (FRA) en Mina Markovic plaatsen zich voorlopig 2 en 3.

Mannen:

Jurgen Lis mag al als tweede aantreden en behoudt proper zijn 25e plaats.
Romain Desgranges (FRA), vorig jaar nog finalist in Puurs, eindigt pas 21e.
Thomas Tauporn (GER en huidig junior-wereldkampioen) en Jorg Verhoeven missen maar net de finale.
Lama en Schubert komen zeer sterk voor de dag maar moeten de onvermijdelijke Ondra voor laten. Op Ramonet staat echter helemaal geen maat en hij lukt er als enige in de halve finaleroute te toppen.

Na een door de regenbuien versomberde dyno-contest en een pauze van ongeveer drie uur konden dan de finales van start gaan. Zoals elk jaar hoopte het publiek op een afspraak met pure suspense en het kon niet missen. Als eerste van alle finalisten mocht onmiddellijk de enige Belgische aantreden. Mathilde Brumagne lijkt door de route wandelen en laat slechts vijf grepen magnesiumvrij. De concurrentie gaat stevig uit de hoek mogen komen om haar score van 43- te verbeteren. Of zou de route te gemakkelijk uitvallen… Bij de mannen een soortgelijk scenario, Gauthier Supper toont dat de jeugd in verschillende landen de druk op de vaste waarden hoog houdt en komt tot greep 42.

Voor Mathilde begon dan het aftellen. Na één klimster was ze al zeker van een 7e plaats, toen een 6e, 5e, 4e … en toen kwam een podiumplaats zeer dichtbij. En jawel, ook bij de heren is het de eerste klimmer die zijn eigen winnaarsstoel kan blijven warm houden en als Patxi ‘slechts’ 41+ scoort en ook Lama strand op greep 37 kan Gauthier zich echt feliciteren met een knalprestatie. Nog drie klimmers te gaan.
Voor Mathilde blijft het sprookje duren want Markovic valt op greep 40- en Dufraisse moet zich op 37- gewonnen geven. Zilver is al zeker maar winst kan ook nog. Gauthier Supper moet zijn warme stoel doorgeven aan Jakob Schubert die 10 bewegingen verder raakt en de relais al in het vizier kreeg. Adam Ondra, vorig jaar winnaar, valt, zeer teleurgesteld, enkele bewegingen voor een triomferende Schubert maar Ramonet moet nog komen net zoals bij de dames de dit jaar ongenaakbare Ja-In Kim.

Ja-In gaat op zo’n mooie, gecontroleerde wijze door de route dat het al snel duidelijk is dat Mathilde onsportief mag bidden voor een val. En in tegendeel, wat onze sport net zo mooi maakt, ook Mathilde supportert en ziet de Koreaanse de cruxsequenties doorcruisen. Gekomen waar Mathilde haar laatste krachtinspanningen leverde neemt ze nog even de tijd om vervolgens akelig langzaam de greep waar de Belgische viel te gaan halen. De top zat er net niet in want drie grepen verder wint de zwaartekracht het dan toch.
Ramonet (nvdr. Spaans voor kleine Ramon) moet door zijn lengtebeperking steeds een zeer precieze stijl aanhouden en perfectioneerde dit tot het uiterste. In de afgelopen jaren won hij dan ook al drie keer deze wedstrijd en afgelopen week kroonde hij zichzelf nog tot Europees kampioen in een route die naar eigen zeggen atypisch was voor hem. Dat de vorm goed zat mocht duidelijk zijn en liet hij al blijken door het foutloze parcours doorheen de kwalificaties en de halve finales. Vlot gestart slaat hij in de eerste crux een kwart ver in de route een greep die alle anderen gebruikten over om vervolgens no feet door de tweede crux te cruisen. Van een podiumplaats had hij zich zo al verzekerd zonder zichtbare vermoeidheid. Vervolgens behoudt hij zijn koelbloedigheid waar Ondra de mist in ging om tot slot, en gelukkig voor hem, net goed genoeg Schubert’s ultieme beweging te imiteren. Een ex-aequo in de finale is steeds spijtig maar Ramon’s overduidelijke suprematie in de halve finale leverde dan toch op.

En zo winnen in elke categorie de overtuigend besten van het weekend en kunnen wij als Belgen uitermate trots zijn op een inspirerende prestatie van de nog jonge en zeer veelbelovende Mathilde Brumagne.

Tijl

(0)

Drukken